Prominent Armenia LGBT activist perfectly shuts down homophobic journalist by coming out… again

Journalist (from hraparak.am): "If an anti-discrimination law is passed [in Armenia] and gays are allowed to come and go freely and be seen during the day, is that normal to you?..."

Mamikon (executive director of PINK Armenia): "Do you not see gays during the day?"

Journalist: "I see them, and it's not normal."

Mamikon: "It's not normal? You and I talking right now is not normal?"

Journalist: "It's normal."

Mamikon: "I am gay. It's not normal to you?"

Journalist: "Then it's not normal." [...]
***
The expression of Mamikon's face and the reaction of the audience illustrated just how ridiculous and outrageous the journalist’s questions were.

Big respects to Mamikon. As he Twitted afterwards:

"we come out every day. my public #ComingOut - season 5, episode 1:)" 

Video (AM), from 31:40 mins:



Via PINK Armenia:

On February 24, a press conference took place at Yerevan’s Media Center (media-center.am) on “Violence against Sexual Minorities: The Approaches of Law Enforcement and Healthcare System”, which was live streamed via YouTube. The speakers of the press conference were Mamikon Hovsepyan, Executive Director of PINK Armenia, Sergey Gabrielyan and Artur Makaryan of New Generation Humanitarian NGO, and Sona Harutyunyan, lecturer at the Medical Psychology Department of Yerevan State Medical University. The recent homophobic attack on LGBT activists, as well as other matters regarding discrimination and hatred towards LGBTQ people was discussed during the press conference. A journalist from hraparak.am asked a question on whether it would be admissible to see homosexual people during the day walking in the streets if anti-discrimination legislation is passed in Armenia. Hovsepyan in turn asked the journalist if she sees homosexuals during the day. The journalist said yes, and that it was “not normal” to her. In response to her statement, Hovsepyan asked if it was “normal” for the journalist to be talking to him, to which she said, “Yes.” “I am homosexual,” said Mamikon in response, coming out publicly in front of journalists and cameras.

Read also Epress.am: Armenian Reporter Worried Anti-Discrimination Law Would Let LGBT People ‘Move Freely'.

Hate crime in Yerevan: targeted in homophobic attack, then mocked by medical staff

*picture - via A1+

2 staff members of PINK Armenia were among 5 LGBT activists who were attacked in downtown Yerevan by 3 young men on 15 February 2016. The case was reported to the police, although I could not find reference to it on police.am website. As per reports, police is very slow to act on this case.

The attackers first targeted and started beating up a person who they perceived as gay.

As if the hate crime in itself was not bad enough, what is equally disturbing is reported attitude of some medical staff at hospital No.1 where the victim of assaults went seeking medical assistance.

Reports say that medical personnel at hospital No.1 did not provide all the necessary medical assistance. Instead, they mocked the victim of hate crime, suggesting carrying out tests to determine his “deviation”.

Five LGBT activists were beaten on February 15 in Yerevan and were subsequently shown disrespect and treated badly by the staff of the Heratsi hospital complex, Public Information and Need of Knowledge NGO (PINK Armenia) executive director Mamikon Hovsepyan told Epress.am Wednesday, branding the incident a “hate crime.” 

The activists, Hovsepyan said, were attacked by a group of 3-4 unknown assailants Monday evening on a central Yerevan street. In addition to beating the activists, the group shouted profanities related to the sexual orientation of one of the victims.  

In the hospital following the attack, the speaker added, the most seriously injured activist was subjected to mockery and ridicule by the medical staff: “Let's get you a blood test and see if you have any abnormalities we could cure,” Hovsepyan cited a staffer as saying. The hospital also failed to conduct a proper medical examination: “They demanded money, otherwise refusing to treat [the victim]. They carried out some external exams, drew up protocols, and discharged him,” Hovsepyan said. The victims have filed a police report in connection with the attack. They also intend to complain against the medical treatment to the Health Ministry.

Փետրվարի 15-ին Թիվ 1 հիվանդանոցային համալիր դիմած ԼԳԲՏ ակտիվիստների նկատմամբ անհարգալից վերաբերմունք են դրսևորել բժշկական անձնակազմի անդամները: Այս մասին Еpress.am-ի հետ զրույցում ասել է «Հանրային տեղեկատվության և գիտելիքի կարիք» ՀԿ-ի (Փինք Արմենիա) գործադիր տնօրեն Մամիկոն Հովսեփյանը: 

ԼԳԲՏ 5 ակտիվիստների վրա մի խումբ երիտասարդներ (3-4 հոգի) հարձակվել են նույն օրը Երևանում՝ Մոսկովյան փողոցի վրա։ Նրանք թիրախավորել են ակտիվիստներից մեկին, որին մի քանի հարված են հասցրել։ Մյուսները փորձել են պաշտպանել ընկերոջը։ Հարձակվողները նաև ԼԳԲՏ ակտիվիստներից մեկի սեռական կողմնորոշման հետ կապված հայհոյանքներ են հնչեցրել: Հովսեփյանը հարձակումը որակել է որպես ատելության հիմքով հանցագործություն: 

Հիվանդանոց դիմած տուժողներից մեկին, Հովսեփյանի փոխանցմամբ, շատ վատ են վերաբերվել: «Արի արյան անալիզ վերցնենք, տեսնենք շեղում ունես, շեղումներդ բուժենք», – ըստ Հովսեփյանի՝ ԼԳԲՏ ակտիվիստին ասել է բժշկական անձնակազմի անդամներից մեկը: ՀԿ֊ի նախագահը նշել է նաև, որ հիվանդանոցում լիարժեք զննում չեն անցկացրել. «Ասել են՝ փող տուր, թե չէ հետազոտություն չենք անի: Արտաքին մի քանի զննում են արել, արձանագրություն գրել են, բայց նրան չեն տվել»։

PINK Armenia issued a statement condemning attack that targeted “5 LGBT activists, including 2 staff members of PINK Armenia”.

It is not clear if the attackers specifically targeted LGBT activists. However, taking into account anti-gay profanities shouted by attackers, PINK Armenia rightly considers this incident as hate crime. In their statement, PINK Armenia indicates that the atmosphere of impunity and inaction by Armenian legal system against previously filed but subsequently discarded hate speech instances and threats contributes to increasing wave of hate crimes in Armenia.

Փետրվարի 15-ին ժամը 21:00 սահմաններում 3 անհայտ անձինք Երևանի կենտրոնում հարձակվել և ծեծել են 5 ԼԳԲՏ ակտիվիստների, որոնցից 2-ը` Փինք Արմենիայի աշխատակիցներ են:
Ելնելով հարձակվողների հնչեցրած սեռական կողմնորոշմանն ուղղված արտահայտություններից ու հայհոյանքներից` Փինք Արմենիան դեպքը դիտարկում է որպես ատելության հիմքով հանցագործություն:
Փինք Արմենիան խստորեն դատապարտում է մարդկանց սեռական կողմնորոշման հիմքով բռնություն գործադրողներին և այն արդարացնողներին: Տարիներ ի վեր իրավապահ համակարգը Հայաստանում անտարբերության է մատնում ԼԳԲՏ անձանց հասցեին ուղղված սպառնալիքները և ատելության կոչերը` առկա դիմում-բողոքները կարճելով` «հանցակազմի բացակայության» հիմքով: Իսկ այդ համակարգի կողմից որակարվորված «առանց հանցակազմ» սպառնալիքները վերաճում են ատելության հիմքով հանցագործությունների, որոնք ավելի հաճախական և շարունակական են դարձել:
Իրավապահ մարմիններին կոչ ենք անում հետամուտ լինել հանցագործներին բացահայտելու և պատասխանատվության ենթարկելու գործում: Հիշեցնում ենք, որ ատելության հիմքով հանցագործությունները օջախն են բոլոր ցեղասպանությունների:
Հայաստանի բոլոր քաղաքացիները պետք է պաշտպանված լինեն, և իրավապահ մարմինները պատասխանատու են, որպեսզի ՀՀ քաղաքացին` անկախ սեռական կողմնորոշումից, գենդերային ինքնությունից, ռասայից, լեզվից, սեռից, դավանանքից կամ այլ հայացքներից իրեն ապահով զգա երկրում, որտեղ աշխատում ու հարկ է վճարում, որպեսզի իրավապահ մարմիններն աշխատավարձ ստանան ու ապահովեն իր պաշտպանվածությունը:

Below is A1+ report (AM), including interview with PINK Armenia staff member who was among those attacked.



In a strongly worded statement Bekum Democracy Support Centre condemned the attack, as well as police inaction and behaviour of medical staff “which violated the available Armenian legislation and medical ethics”. They demanded that police take immediate actions to find the attackers and to hold them accountable according to the law, and for the Ministry of Health to rectify the unacceptable behaviour of the medical personnel. “We call on civil society groups, human rights activists and international community in Armenia to comprehensively follow up the developments of this case.”

Coalition to Stop Violence against Women issued statement condemning culture of violence:

«Փետրվարի 15-ի երեկոյան անհայտ անձինք ծեծի են ենթարկել ԼԳԲՏ ակտիվիստներին, միաժամանակ արժանապատվությունը նվաստացնող արտահայտություններ ու հայհոյանքներ ուղղել նրանց հասցեին: Այնուհետև տուժածներից մեկն անհրաժեշտ բժշկական օգնություն ստանալու նպատակով դիմել է թիվ 1 հիվանդանոցային համալիր, որտեղ արժանացել է խտրական վերաբերմունքի:

Մենք՝ ներքոստորագրյալ կազմակերպությունների ներկայացուցիչներս,

- խստորեն դատապարտում ենք խտրականության հիմքով ցանկացած բռնության դրսևորում,

- գտնում ենք, որ նման երևույթները ամրապնդում և նպաստում են ԼԳԲՏ անձանց նկատմամբ մեր հասարակությունում առկա կարծրատիպերի ամրապնդմանը և ատելության խոսքի հնչեղացմանը,

- կոչ ենք անում իրավապահ մարմիններին շուտափույթ բացահայտել ատելության հիմքով հանցագործությունը և պատասխանատվության կանչել բռնարարներին,

- առողջապահության համակարգին հորդորում ենք կատարել իրենց կոչմանը համապատասխան գործողություններ և հատկապես բռնության զոհ դարձած անձանց հանդեպ ցուցաբերել մասնագիտական պատշաճ մոտեցում:

Ոչ մի առողջ հասարակություն չի արդարացնում բռնությունը»

Bayer Healthcare distances itself from homophobic head of the Armenian Association of Young Doctors, avoids making public statement

Following my blog post President of the Armenian Association of Young Doctors calls for anti-gay violence, quite a few activists and concerned citizens both in Armenia and elsewhere contacted Bayer Healthcare to express their concern and outrage with the fact of their sponsorship of the conference co-organised by the Armenian Association of Young Doctors [to remind, the head of this Association is a virulent homophobe Gevorg Grigoryan who wants gays (“fag*ots”) to be burnt].

From my side, apart from sharing the blog post on FB and Twitter, and tweeting @Bayer and @BayerHealthCare, I contacted directly Bayer via their general maildesk contact system, as well as writing an email to the head of media relations Günter Forneck.

Although I did not receive replies from my email communication, I received a message from Bayer Healthcare via Twitter, explaining their position:

Dear Mika, we have seen your Tweets you published earlier this week.

Bayer condemns any behavior that discriminates against particular groups for example on ground of race and ethnic origin, color, nationality, religion, gender, age, sexual orientation, disability, political affiliation.

Bayer does not sponsor the Armenian Association of Young Doctors.

Bayer’s support to the medical conference “Health-related issues of quality of life” in Erevan, 5-7 November 2015, was triggered by its partnership with the Armenian Anti-ageing Medical Association, one of the co-organisers of the conference.

Similar messages were received by others who contacted Bayer Healthcare re this issue.

While I was glad to receive a quick reply from the Bayer Healthcare distancing themselves from the Armenian Association of Young Doctors, and reaffirming their commitment to non-discrimination, I was not happy that these were done via private messages only, i.e. no public statement or press release by Bayer to make their stance firm and public.

My reply to them followed shortly:

Thank you for clarifications about your sponsorship of the conference and for re-affirming your stance against discrimination. I am writing to you on behalf of a group of LGBT activists and allies. I am glad to know that you do not sponsor directly the Armenian Association of Young Doctors. However, your support for the conference, even if via your partnership with the Armenian Anti-aging Medical Association, means that you sponsor an event which include organisation headed by a virulent homophobe. This was covered in social and other media, including the Armenian media outlet Epress.am. The Armenian Association of Young Doctors widely uses the fact of your sponsorship for their PR purposes (example). I would therefore like to ask you to issue a public press release to clarify the situation and your stance. Thank you in advance.

Unfortunately, despite repeated communications and twitter exchanges, I have yet to receive any public statement by Bayer Healthcare.

It is exactly because of such lack of firm stance that homophobes are able to use sponsorship from organisations like Bayer for their PR purposes, by effectively getting rewarded for spreading hate.

As I mentioned in my reply above, support for the conference, even if via partnership with another co-organiser, in the absence of public statement to clarify their stance, means that Bayer Healthcare sponsors an event which is co-organised by a virulent homophobe. As a consequence, many activists now question a non-discrimination commitment by Bayer, while number of young doctors in Armenia are unable to participate in the conference due to virulent homophobia by one of its co-organisers.

This tweet by @hambvart is very telling, indeed:

As young doctor I can't be @ @BayerHealthCare-sponsored conference cause I'm #gay & coorganizer calls 2 burn faggots http://gayarmenia.blogspot.co.uk/2015/10/president-of-armenian-association-of.html

Many on Twitter and elsewhere expressed their outrage. Selected examples below:

@Khaghaghordyan:

@unzippedblog @BayerHealthCare really an appalling case of bigotry. Looking forward to read both the blog post and the statement

@GoldenTent:

@unzippedblog @VismundCygnus1 @Bayer @BayerHealthCare This doctor should not only not be rewarded but should lose his license

@GArmasCardona:

Young #Armenia|n doctor says "they [#gay|s] should be burnt," must not know about the Hippocratic Oath.

@CrazyPsyKO:

@KarenaAv This is incitement, plain and simple. Surely some law must cover it.

@VismundCygnus1 (here and here):

@GoldenTent @unzippedblog @Bayer @BayerHealthCare yep raises big questions. What if a client unknowingly goes for him for treatment and is a homosexual, wat will he do? Kill d client?! I agree this person cant be a doctor anymore

@KarenaAv:

@VismundCygnus1 @unzippedblog @Bayer @BayerHealthCare I expect Bayer to condemn this & withdraw its support. People are watching.

President of the Armenian Association of Young Doctors calls for anti-gay violence

Here we are. Gevorg Grigoryan, doctor, urologist, president of the Armenian Association of Young Doctors, and… advocate of anti-gay violence.

Says Gevorg Grigoryan: ‘They [gays] should be burnt.’ There should be total mobilisation to “fight fag*ots”. ‘We should not let them procreate’. Calls for beating, physical violence against gays and ultimately killing, as per Facebook screenshots of his comments (below, in Armenian).

“I will always be the one who will fight against homosexuals” [using derogatory Armenian word to refer to gays], calling LGBT people and their allies “grant seeking animals”, while the organisation he is heading aims at getting grants from international organisations ["- Միջազգային կազմակերպությունների կողմից առաջարված գրանտային ծրագրերի մասնակցություն"].

In a screenshot above, he confirms his anti-gay comments saying he is “proud” that he is against “perverse” people and “does not regret” what he said.

The Armenian Association of Young Doctors he is heading is holding a conference (6-7 November 2015, Yerevan, Armenia) re “health related quality of life”, and the conference is sponsored by number of organisations and pharma companies, including Bayer Healthcare. [other sponsors listed are Unipharm, Prom-Test Laboratories, Recordati]

I want to believe that they are not aware of the views of the president of the organisation they are sponsoring. Well, now they know.

I expect immediate actions from sponsors, and particularly Bayer Healthcare, by distancing themselves from this group, and withdrawing sponsorship.

Ethics Code of Recordati group offers “equal employment opportunities without discriminating on the basis of race, gender, age, sexual orientation, physical or mental handicaps, nationality, faith, politics or trade union membership”.

Bayer specifically stresses that they will not fund “organisations that discriminate on bases of race, color, creed, gender, sexual orientation or national origin”.

Time to amend mistakes in relation to this Armenian organisation.

And in future, I call international medical, healthcare organisations, pharma companies, health/medical related groups and individuals in Armenia, Diaspora and elsewhere to boycott this and similar groups.

Not only Gevorg’s comments are in contradiction with all possible ethical and professional norms that any doctor should uphold, but they border with criminal activity as clearly contain hate speech and calls for physical violence.

LGBT Situation in Armenia - “Regional Network Against Homophobia” book chapter

Ahead of the 2nd Regional Network Against Homophobia in Ankara, “Regional Network Against Homophobia” book with a separate chapter on Armenia has been published.

Below is LGBT Situation in Armenia chapter, via Kaos GL.
***

By Mamikon Hovsepyan
Pink Armenia, Armenia

Discrimination towards lesbian, gay, bisexual, and transgender people begins with the family. Discrimination towards LGBTs by family members manifests itself through breaking off all contact, kicking them out of the house and disowning them.

Afterwards, discrimination continues in nearly all stages and facets of life: study and work, military service, healthcare and other services, media, entertainment, and so on. Cases of violating anonymity and confidentiality, which more often take place in establishments that provide healthcare services and psychological support, legal bodies or military, are not uncommon.

Intolerance towards LGBT people more so relies on unwritten norms, customs and social memory.

There are cases of rape and even death of LGBT people in Armenia. The majority of LGBTs say that they have never and will never go to the police or law enforcement bodies for protecting their rights, since they not only don’t resolve the issues at hand, but also become the cause for new issues to arise.

Nevertheless, it’s also important to note that the public and the state must take into account its citizens’ individual right to live freely and without violating other people’s rights. However, the more an individual’s external appearance or the way he carries himself reveals his sexual orientation or gender identity, the more serious the level of discrimination can become. Discrimination can manifest itself not only through articulating offensive statements, but also by carrying out physical, sexual and psychological violence.

There is a lack of trust towards professionals in different spheres. For example in healthcare, to overcome the situation, they avoid seeking professional help (a fear of not preserving anonymity and confidentiality). Some LGBT people, if not attempted then at least had thoughts of committing suicide.

On the topic of legal resolution, legislation and international documents that regulate or are connected to eliminating all forms of discrimination against LGBT people, encouraging public tolerance, and protecting LGBT rights were examined. Not only is the justice system that regulates the sector in which LGBT people’s rights should be protected in the Republic of Armenia not united, but also legislative definitions within the boundaries of understanding and the legislation connected to this sector, which would guarantee the possibility of protecting their rights, are actually absent from legislation.

Neo-Nazi movement in Armenia is spreading hate and intolerance toward LGBT people, distributing tracks and disseminating heinous messages to the citizens, which content seek to reject homosexuality. Those movements promote also hate crimes and they have never been banned by the Government or legal bodies.

Police attack gay and trans people in the streets, taking them to police stations. There are many cases when GT people were physically violated at police station or in the streets by policemen. Police also blackmails them and take money for not informing their relatives about their sexual orientation and gender identity.

Gay, bisexual and trans men can be exempted from military service, though not all of them come out with their orientation and instead they go to the army. Violations towards GBT people in the army are committed by their peer and officers usually. There are cases of physical abuse, rape and psychological pressure, and those cases have never been reported by the Ministry of Defense.

In mass media, the cases of pedophilia between adult and underage men is considered as homosexuality, while pedophilia between adult man and underage girl in considered only pedophilia.

Mass media remains as a main hate promoter among society, usually comparing homosexuality with prostitution, sects, diseases, and bringing negative examples while talking about LGBT people.

Armenian Church is one of the homophobic institutions in Armenia. Usually they organize meetings and discussion in Grigor Lusavorich Church and often they use the opportunity to touch the topic of homosexuality, to blame LGBT people. There were cases when participants promoted hate crimes during the meeting and it was accepted by the organizer priests as a right action. During press conferences and interview, regardless of what the interview is about (religious minorities, prostitution, addictions), priests use the opportunity to touch the topic of homosexuality and blame LGBT people.

In 2011, more than 200 LGBT people used services provided by PINK Armenia. Big problem - unreported hate crimes

In an interview with News.am (AM), Marine Margaryan, Project Coordinator at PINK Armenia, sums up the main headlines of their annual report on LGBT situation in Armenia (full report in English - here).

According to Marine, in 2011 more than 200 LGBT people, mainly men, used services provided by PINK Armenia, including legal advice in case of violence and hate crimes.

As an example of unreported hate crimes in Armenia, Marine mentioned recent case of physical and psychological abuse at one of Yerevan bars, when a customer recognised and approached one gay guy there, then spit next to him and broke his nose. However, fearing disclosure and interrogation, the victim of hate crime refused to report the case to the police.

«Փինք Արմենիա» ՀԿ-ի ծրագրի համակարգող Մարինե Մարգարյանը, բերելով բռնության դեպքերից մեկի օրինակը, նշեց, որ վերջերս, երբ գեյ տղան բարում է եղել, հաճախորդներից մեկը, ով իմացել է, որ նա գեյ է, մոտեցել է նրան, կողքը թքել ու հարվածելով կոտրել քիթը: Գեյ երիտասարդը ելնելով նրանից, որ ոստիկանությունում այդ ամենը պետք է բացատրեր եւ մանրամասն նկարագրեր, չի դիմել ոստիկանություն:

Հարցին, թե ավելի շատ տղամարդի՞կ, թե՞ կանայք են բռնության ենթարկվում, Մարինե Մարգարյանը պատասխանեց. «Մեզ ավելի շատ դիմում են տղամարդիկ բռնության դեպքերով: Այսպես ասեմ. մեզ դիմում են տարբեր հարցերով, թե սեռական առողջության հիմնախնդիրներով, թե պահպանակներ ստանալու, թե իրավաբանական խորհրդատվություն ստանալու համար: Իսկ առհասարակ դիմումների թիվը ինչպես նշեցի մոտավորապես 200-ից ավելի է 2011թ-ի ընթացքում»:

Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights - police, transvestite sex workers (AM)

For overview of the Report in English: Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights

[UPDATE: For English version of the report, see PINK Armenia website - LGBT situation in Armenia]
***
Ոստիկանություն

Ոստիկանության կողմից նույնասեռական և տրասվիստիտ անձանց իրավունքների խախտումները հիմնականում տեղի են ունենում այգում, որտեղ հավաքվում են նույնասեռական և տրանսվիստիտ մարդիկ: Ոստիկանությունը պարեկային ծառայություն է կատարում այգու տարածքում: Անցորդների կողմից նույնասեռական կամ տրանսվեստիտ անձանց բռնության ենթարկելու դեպքում ոստիկանությունը չի ձեռնարկում որևէ գործողություն այն դադարեցնելու և բռնություն կիրառողին պատասխանատվության համար: Նույնասեռական և տրասվեստիտ անձինք, որոնք սովորաբար գնում են այդ այգի, նշել են, որ ոստիկանությունում ֆիքսել են իրենց հեռախոսահամարները, և երբ իրենք զանգահարում են բռնության կամ ծեծի դեպքում, ոստիկանությունը չի պատասխանում: Կան գրանցված դեպքեր, երբ ոստիկանները անհանգստացնում են այգում գտնվող նույնասեռականներին և տրանսվեստիտներին: Ոստիկանությունը նրանց պրովոկացիայի է ենթարկում և ապա բռնության:

Դեպք
Քաղաքացու հագուստով մի ոստիկան ոստիկանական մեքենայով մոտեցել է այգու մոտ կանգնած մի տրանսվեստիտ անձնավորության և սկսել հայհոյել և հարցնել, թե ինչ էր անում նա այնտեղ` օգտագործելով վիրավորական և նվաստացուցիչ խոսքեր: Ոստիկանը դուրս է եկել մեքենայից և սկսել ծեծել նրան: Ապա նա վերադարձել է իր մեքենան և հեռացել: Զոհը գնացել է ոստիկանական բաժանմունք` բողոք ներկայացնելու, սակայն ոստիկանությունում հրաժարվել են ընդունել իր բողոքը: Թեև տուժողին տրամադրվել է իրավաբանական ծառայություն ՀԿ-ի կողմից, նա հրաժարվեց շարունակել գործը, քանի որ վախենում էր ոստիկանության գործողություններից, որոնք կարող էին նախաձեռնվել հետագայում:

Ոստիկանությունը այգում հետևում է նույնասեռական և տրասվեստիտներին, և երբ տեսնում են նրանց տղամարդու հետ, սպառնում են այդ անձին, որ եթե իրենց գումար չտա, ապա կզանգեն նրա բարեկամներին, կայցելեն հարևաններին և բոլորին կասեն, որ նա այգում է եղել նույնասեռականի կամ տրանսվեստիտի հետ: Չնայած տուժողները գիտակցում են, որ ոստիկանները ոտնահարում են իրենց իրավունքները` նրանք վախենում են բողոքարկեն, քանի որ չունեն անվտանգության երաշխիքներ: Բացի այդ, եղել է նաև դեպք, երբ տրանսվեստիտը բողոք է ներկայացրել ընդդեմ ոստիկանի, և ոստիկանը նրան գումար է առաջարկել իր բողոքը ետ վերցնելու համար: Չնայած, որ տուժողը չի վերցրել գումարը, նա հետ է վերցրել իր բողոքը կրկին անվտանգության երաշխիքներ չունենալու պատճառով:

Բացի վերոնշյալ դեպքերից, կան նաև դեպքեր, երբ առանց որևէ իրավաբանական հիմնավորման նույնասեռական կամ տրանսվեստիտ անձանց տարել են ոստիկանական բաժանմունք: Այնտեղ նրանց պահում են մի քանի ժամ, և բաց են թողնում այն ժամանակ, երբ տուժողները նրանց կաշառք են տալիս: Սովորաբար ոստիկանության այս գործողությունները ուղեկցվում են բանավոր և ֆիզիկական
բռնությամբ: Տեղեկություններ չկան, թե արդյոք ոստիկանության այդ գործողությունները հավանություն են ստացել բարձրաստիճան պաշտոնյաների կողմից, թե նրանք դա անում են սեփական նախաձեռնությամբ: Իրենց իրավունքների պաշտպանության նպատակով ՀԿ-ն գրանցում է մարդու իրավունքների ոտնահարման
այսպիսի դեպքերը և փորձում է կանխել դրանք ջատագովության միջոցով, քանի որ իրավունքների պաշտպանությունը հնարավոր չէ իրականացնել դատական կարգով` այս պահին տուժողների կողմից պաշտոնական դիմումների բացակայության պատճառով:

2011թ.-ի դեկտեմբերին ոստիկանությունը 10 տրանսվեստիտների բերման է ենթարկել մաշկային և վեներական հիվանդությունների դիսպանսեր` սեռական ճանապարհով փոխանցվող վարակների նկատմամբ հարկադիր ստուգման: Ստուգումից հետո նրանցից 3-ը ազատ են արձակվել, իսկ մյուսները բերման են ենթարկվել ոստիկանական բաժանմունք, որտեղ նրանք պահվել են մինչև առավոտ: Ոստիկանները տուժողներին ներկայացրել են, որ կատարում են վերադաս մարմիններից ստացված հրամանն, այն է` ստիպեն նույնասեռական և տրանսվեստիտ անձանց լքել այգին և չհավաքվել այտեղ, և որ սա նպատակին հասնելու առաջին քայլն էր: Չնայած, որ տուժողները չհամաձայնեցին բողոք ներկայացնել` ՀԿ-ն դիմում է ուղարկել Մարդու իրավունքների պաշտպանի գրասենյակ և Գլխավոր դատախազություն: Երկու
հաստատությունների պատասխանն այն էր, որ նրանք դեպքը ուղղորդել են Հայաստանի Հանրապետության ոստիկանություն: Տվյալ դեպքը դեռ ընթացքի մեջ է:

Այս դեպքը հիմք ծառայեց ԶԼՄ-ների տարածած այն տեղեկատվությանը, որ Երևան քաղաքի նոր քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանը որոշոլ է "մաքրել այգին և վերադարձնել այն <<նորմալ>> քաղաքացիներին: Չնայած, որ քաղաքապետի կողմից նման պաշտոնական հայտարարություն չի արվել` քաղաքապետարանի կողմից այլ տեղեկատվություն չի տրամադրվել, որը կհաստատեր կամ կմերժեր այն, և կներկայացներ քաղաքապետի իրական դիրքորոշումն այս հարցի շուրջ: Քաղաքապետարանը հրաժարվում է լրագրողներին տալ ցանկացած մեկնաբանություն: Բացի այդ ՀՀ ոստիկանության պետ Վովա Գասպարյանը հարցազրույց է տվել, որի ժամանակ լրագրողների այն հարցին, թե ինչ է նա անելու այգում հավաքվող նույնասեռական և տրանսվեստիտ անձանց հետ, նա պատասխանել է, որ դեռ չի անրադարձել, բայց կանրադառնա այդ հարցին և ասել է լրագրողներին, որ ինքն աջակցում է այս մարդկանց դեմ նրանց պայքարին:
***

Report in full can is accessible here via http://www.hahr.am

Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights - media (AM)

For overview of the Report in English: Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights

[UPDATE: For English version of the report, see PINK Armenia website - LGBT situation in Armenia]
***
ԶԼՄ-ներ

ԶԼՄ-ների ներկայացուցիչները մեծ հետաքրքություն ունեն ԼԳԲՏ համայնքի նկատմամբ: Ցավոք, շատ դեպքերում ԼԳԲՏ հիմնահարցերի վերաբերյալ կողմնակալ լուսաբանումները` հիմնված լրագրողների նախապաշարմունքների և կարծրատիպերի վրա, չունեն գիտական հիմք և ձևակերպված են սկանդալային ոճով: ԼԳԲՏ մարդկանց հիմնահարցերը շոշափվում են բոլոր տեսակի ԶԼՄ-ների կողմից: Շատ հաճախ այս թեման իր լուսաբանումն է գտնում էլեկտրոնային լրատվամիջոցներում:

Ընդհանուր առմամբ, զանգվածային լրատվամիջոցներում ԼԳԲՏ համայնքին վերաբերող հարցերը լուսաբանվում են վիրավորական կերպով, ինչը հաստատում է գոյություն ունեցող կարծրատիպերն ու նախապաշարմունքները ԼԳԲՏ համայնքի նկատմամբ: Տրամադրված տեղեկատվությունը հիմնված չէ փաստերի վրա, չունի ապացույցներ և շատ հաճախ կարող է լինել ասեկոսների և ապատեղեկացվածության արդյունք:

Բացի այդ, ԼԳԲՏ մարդկանց, սեռական կողմնորոշման, գենդերային ինքնության մասին ոչ հուսալի և սուբյեկտիվ տեղեկատվության տարածումը հոդվածների, հեռարձակումների, հեռուստատեսային ծրագրերի միջոցով ստորացնում են ԼԳԲՏ մարդկանց և նպատակ ունեն ագրեսիա տարածել նրանց նկատմամբ:

Մեծամասամբ ԼԳԲՏ անձանց հիմնահարցերը ներկայացված են որպես մի երևույթ, որը դեմ է հայկական ավանդույթներին, արժեքներին, և չի կարող ունենալ իր տեղը հասարակության մեջ: Ավելին, շատ հաճախ այն դիտարկվում է ազգային անվտանգության շրջանակներում:

Այն դեպքում, երբ լուսաբանվում են մանկապղծության և սեռական բռնությունների հետ կապված հարցեր, լրագրողները փորձում են կապել դրանք նույնասեռականության և ԼԳԲՏ մարդկանց հետ և մեղադրել նրանց նման տեսակի գործողությունների մեջ: ԶԼՄ-ները ներկայացնում են ԼԳԲՏ մարդկանց որպես մանկապիղծներ և մեղադրում են նրանց սեռական բռնության մեջ:

Մի շարք դեպքերում հարցազրույց վերցնելիս լրագրողները չեն պահպանել ԼԳԲՏ մարդկանց գաղտնիությունը, և անտեսել են այդ անձի ձայնը փոխելու և դեմքը ցույց չտալու մասին նախնական պայմանավորվածությունը: Այս դեպքերից ոչ մեկում լրագրողները չեն պատժվել, քանի որ այդ մարդիկ վախենում էին հրապարակայնությունից:

Համեմատած այլ տեսակի ԶԼՄ-ների հետ, հեռուստատեսությունը ամենահոմոֆոբն է: ԼԳԲՏ մարդկանց հետ կապված բոլոր հեռարձակումները տարածում են ատելության կոչեր և խթանում են նրանց նկատմամբ ատելության ոճիրների իրագործումը:
***

Report in full can is accessible here via http://www.hahr.am

Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights - church (AM)

For overview of the Report in English: Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights

[UPDATE: For English version of the report, see PINK Armenia website - LGBT situation in Armenia]
***
Եկեղեցի

Ի տարբերություն նախորդ տարիների, այս տարի եկեղեցին անրադարձավ մեր հասարակությունում ԼԳԲՏ մարդկանց հիմնահարցին և´ ԶԼՄ-ների, և´ մոլությունների թեմայով քննարկման կազմակերպմամբ` այդ թվում ներառելով նույնասեռականությունը որպես մոլուցքի տեսակ: Եկեղեցու ներկայացուցիչների կողմից կազմակերպված քննարկման ընթացքում թմրանյութերի, ալկոհոլի և ծխախոտի նկատմամբ մոլության հետ մեկտեղ գլխավորապես քննարկվեց «արվամոլությունը»: Դրա հիմնական նպատակը քննարկման մասնակիցներին բացատրելն էր, որ նույնասեռականությունը մոլության տեսակ է, և մարդիկ իրենք են ընտրում «ունենալ մոլուցք տղամարդկանց նկատմամբ»: Նույնասեռականությունը ներկայացվում էր որպես անհատի մեղսավոր ընտրություն, ով հակված է նույն սեռի այլ անձի նկատմամբ մոլուցք ունենալ:

Քննարկումից բացի քահանաները տարբեր հարցերի շուրջ տրված հարցազրույցների և կազմակերպված մամլո ասուլիսների ժամանակ հայտարարություններ են կատարել: ԶԼՄ-ների միջոցով եկեղեցու ներկայացուցիչները ներկայացնում են ԼԳԲՏ մարդկանց որպես սպառնալիք մեր երկրի համար` նշելով, որ դա «Եվրոպական արժեքների ու ավանդույթների» ուղղակի հետևանք է: Եկեղեցու մոտեցումը նույնասեռականների նկատմամբ այն է, որ նրանք Հայաստան են ներխուժել «Արևմտյան ուժերի» միջոցով, որպեսզի ոչնչացնեն հայկական ավանդույթներն ու արժեքները: Թեև լրատվամիջոցների գործունեության հիմնական շեշտը նույնասեռականությունը և դրա հետ կապված հարցերը չեն, եկեղեցու ներկայացուցիչներն օգտագործում են թեման բարձրացնելու այդ հնարավորությունը և ներկայացնում են ԼԳԲՏ մարդկանց որպես հասարակության մեջ առկա մի շարք սոցիալական խնդիրների աղբյուր: Ընդհանուր առմամբ կարող ենք ասել, որ եկեղեցին հակված է ներկայացնելու ԼԳԲՏ մարդկանց որպես մի խումբ, որն արհեստականորեն ստեղծվել է Հայաստանում, և որի հիմնական նպատակն է այլասերել գոյություն ունեցող արժեքները, թուլացնել հասարակության միասնականությունը և տանել հայերին դեպի անբարոյականություն: Եկեղեցու դիրքորոշումն այս հարցում այն է, որ դա մեղք է, բոլոր ԼԳԲՏ մարդիկ մեղսագործ են և ապրում են հակաքրիստոնեական կյանքով: Հիմնական զուգահեռներն անցկացվում են «Սոդոմի և Գոմորի» հետ, և նույնասեռականությունը ներկայացվում է որպես Սոդոմական մեղք:

Կրոնական փոքրամասնությունները ևս սպառնալիք են համարվում հայ ժողովրդի և Հայ առաքելական եկեղեցու համար և նրանց հիմնական նպատակն է խաթարել Առաքելական եկեղեցու դերը: Այս համատեքստում եկեղեցու ներկայացուցիչները օգտագործում են հնարավորությունը զուգահեռներ անցկացնելու ԼԳԲՏ մարդկանց հետ և ներկայացնում են նրանց որպես վտանգ Հայաստանի ազգային անվտանգության
համար, որոնք, կրոնական փոքրամասնությունների հետ միասին Հայաստան եկան այն ոչնչացնելու համար: Եկեղեցին հեղինակություն է հանդիսանում մեր հասարակության մեծամասնության համար: Այսպիսով, եկեղեցու կողմից նման հայտարարությունները խթանում են թշնամանքը ԼԳԲՏ մարդկանց նկատմամբ և հասարակության համար ամուր հիմք են պատրաստում այս սոցիալական խմբի դեմ պայքարելու համար` փաստելով եկեղեցու հեղինակությունը և այդ հաստատության կողմից արված փաստարկները:
***

Report in full can is accessible here via http://www.hahr.am

Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights - societal attitudes / public opinion (AM)

For overview of the Report in English: Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights

[UPDATE: For English version of the report, see PINK Armenia website - LGBT situation in Armenia]
***
Հանրային վերաբերմունք

«Հանրային տեղեկատվություն և գիտելիքի կարիք» (ՓԻՆՔ Արմենիա) ՀԿ-ն անցկացրել է «ԼԳԲՏ անձանց հանդեպ հանրային վերաբերմունքը Երևան, Գյումրի և Վանաձոր քաղաքներում 2011» հետազոտությունը: Ըստ հետազոտության արդյունքների` հարցվածների ընդամենը 6.3%-ն է ԼԳԲՏ անձանց համարում խոցելի խումբ Հայաստանում: Հարցվածների 18.6%-ը համարում է «ոչ ավանդական» սեռական կողմնորոշումը հիվանդություն, և հարցվածների 72,1%-ի մոտ կարող է դիտարկվել բացասական վերաբերմունք այս սոցիալական խմբի նկատմամբ, և այդ հարցվածների մեծամասնության համար ԼԳԲՏ անձ լինելու ընդունելի լինելը նույնպես կախված է ազգային ինքնությունից: Հետևաբար, հարցվածների 52,7%-ը կարծում է որ ԼԳԲՏ անձ լինելը հարիր չէ հայ ազգին, 66,9%-ը կարծում է, որ ԼԳԲՏ անձինք պետք է դատապարտվեն հասարակության կողմից: Հարցվողները, որոնք ունեն անհանդուրժող վերաբերմունք և դիրքորոշում ԼԳԲՏ անձանց նկատմամբ, զերծ են մնում նրանց հետ շփումից: Նրանցից 55.3%-ը, եթե իմանար, որ իր ծանոթը, ընկերը կամ բարեկամը ԼԳԲՏ անձ է, կդադարեցներ նրա հետ շփումը: ԼԳԲՏ անձանց նկատմամբ իրենց վերաբերմունքն արտահայտած հարցվողների 87,6%-ը նշել են, որ չեն օգտվի այն սպասքից, որից նախկինում օգտվել է ԼԳԲՏ անձ:

Հետազոտության արդյունքներից կարելի է եզրակացնել, որ ընդհանուր առմամբ հարցվածների 49,6%-ը հանդուրժող չեն ԼԳԲՏ անձանց նկատմամբ: Հարցվողների 74,5%-ի համոզմամբ պետությունն իրականում ոչինչ չի անում ԼԳԲՏ անձանց նկատմամբ տարվող իր քաղաքականության մեջ, ուստի 71.5%-ը կարծում է, որ պետությունն այդ բացը պետք է լրացնի նրանց դեմ պայքարելու միջոցով: Ուշագրավ է այն, որ այս համատեքստում հարցվողները ոստիկանությանը առավել շատ դիտարկում են ոչ թե որպես իրավապահ, այլ մարդու իրավունքների դեմ պայքարող մարմին: Հարցվողների մեծամասնությունը չունի բավարար գիտելիք սեռական կողմնորոշման և գենդերային ինքնության մասին և ԼԳԲՏ անձանց վերաբերյալ նրանց ունեցած գիտելիքները կարծրատիպային են և դուրս գիտական բացատրությունների շրջանակից: Հարցվողները ԼԳԲՏ անձանց մասին առավել շատ տեղեկատվություն ստանում են հեռուստատեսությունից. ժամանցային ծրագրերից և հաղորդումներից` 31% և 22.6%` տեղեկատվական հաղորդումներից:

ԼԳԲՏ մարդկանց ծաղրում են, նրանք հաճախ ենթարկվում են ոտնձգությունների հասարակական կյանքի գրեթե բոլոր ոլորտներում, հատկապես այն դեպքերում, երբ նրանց արտաքին տեսքը համապատասխանում է ԼԳԲՏ անձանց վերաբերյալ հասարակության մեջ առկա կարծրատիպերին և նախապաշարմունքներին: Հասարակության արձագանքը նրանց նկատմամբ կարող է տատանվել կոպիտ անուններ կոչելուց մինչև ֆիզիկական բռնության կիրառմամբ, որը կարող է դրսևորվել մեկանգամյա գործողությամբ կամ կրի մշտական բնույթ հարևանների կամ բարեկամների, նույն սոցիալական միջավայրի մարդկանց կողմից: Այս դեպքերում բռնության կամ չարաշահումների զոհերը հրաժարվում են դիմել իրավապահ մարմիններին` փաստելով, որ այդ ամենը կշարունակվի այնտեղ: Այսպիսի դեպքերի վկայությունը կարող են գտնվել այն դեպքերում, երբ շահառուները դիմում են ՀԿ-ին իրավաբանական ծառայություններ ստանալու և իրենց իրավունքները պաշտպանելու համար:
***

Report in full can is accessible here via http://www.hahr.am

Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights - intro: education, employment, health care, army, media, government, civil society (AM)

For overview of the Report in English: Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights

[UPDATE: For English version of the report, see PINK Armenia website - LGBT situation in Armenia]
***

ԼԳԲՏ մարդկանց իրավունքների խախտմանը կարելի է ականատես լինել հասարակական կյանքի տարբեր ոլորտներում: ԼԳԲՏ մարդիկ փաստում են, որ իրենց նկատմամբ խտրականություն կա կրթական հաստատություններում և դեպքեր կան, երբ ուսուցիչը սկսել է նրանց ձեռք առնել կանացի (արական սեռին պատկանելու դեպքում) կամ տղամարդկային լինելու համար (իգական սեռին պատկանելու դեպքում), իրենց սեռական կողմնորոշման պատճառով դուրս են թողել համալսարանից: Գիտական հոդվածներն այս հարցի շուրջ ողջունելի չեն, քանի որ դասախոսների դիրքորոշումն այն է, որ դա այլասերվածություն է, և անձը, ով ցանկանում է աշխատել այս թեմայի շուրջ, այլասերված է: Նույնասեռական ուսանողին թույլ չէին տվել աշխատել նույնասեռականության թեմայի շուրջ, քանի որ դասախոսը գտնում էր, որ հաշվի առնելով ուսանողի սեռական կողմնորոշումը, նա չի կարող լինել օբյեկտիվ:

Աշխատանքի անցնելը ԼԳԲՏ մարդկանց համար մնում է կյանքի ամենախնդրահարույց ասպեկտներից մեկը, քանի որ գործատուները հրաժարվում են աշխատանքի վերցնել մեկին, ով չի թաքցնում իր սեռական կողմնորոշումը, կանացի է (գեյ) կամ տղամարդկային (լեսբուհի):

Տրանսգենդեր անձինք հնարավորություն չունեն արտահայտելու իրենց գենդերային ինքնությունը, և չկա համապատասխան օրենք, որը թույլ կտա տրանսսեքսուալ մարդկանց փոխել իրենց սեռը:

Շատ հաճախ ԼԳԲՏ մարդիկ հրաժարվում են անհրաժեշտության դեպքում դիմել առողջապահական հաստատությունների, քանի որ համոզված չեն, որ այնտեղ կպահվի գաղտնիության սկզբունքը: Քաղաքացիական հասարակության կազմակերպություններին կապվելու դեպքում նրանք ուղղորդվում են այն բժիշկների մոտ, ովքեր վստահելի են և կազմակերպությունը նրանց հետ համագործակցության փորձ ունի, հակառակ դեպքում ռիսկը մեծ է, որ անձը կենթարկվի խտրականության և արժանապատվությունը նվաստացնող վերաբերմունքի:

Բանակում գոյություն ունեցող չգրված օրենքների պատճառով, որոնք ԼԳԲՏ խմբի մարդկանց նկատմամբ սերմանում են խտրական մոտեցում, այդ համակարգը դարձնում են ամենախնդրահարույց կառույցներից մեկը:

Հիմնականում լրատվամիջոցների մոտեցումը ԼԳԲՏ մարդանց նկատմամբ կոմնակալ է և հիմնված կարծրատիպերի, նախապաշարմունքների վրա և չունի գիտական կամ ժամանակակից մոտեցում:

Կառավարության կառույցների կողմից չկա քաղաքական կամք` պաշտպանելու ԼԳԲՏ իրավունքները, և շատ հաճախ այդ կառույցները իրենք են հանդես գալիս իրավախախտների դերում:

Քաղաքացիական հասարակության դիրքորոշումը ԼԳԲՏ անձանց նկատմամբ նույնպես միասնական չէ: Չնայած այն հանգամանքին, որ քաղաքացիական հասարակության կազմակերպությունները կարող են աշխատել ԼԳԲՏ մարդկանց իրավունքների պաշտպանության ոլորտում և գործողություններ ձեռնարկեն փոփոխության հասնելու
համար, կառավարության, հասարակության և քաղաքացիական հասարակության մի մասի կողմից չկա որևէ աջակցություն:

Թեև վերոնշյալ ասպեկտներում չկան արմատական փոփոխություններ, այս զեկույցում մենք ուշադրությունը կսևեռենք հասարակական կյանքի մի քանի ոլորտների վրա, և կներկայացնենք Հայաստանի Հանրապետությունում 2011թ-ին գրանցված ԼԳԲՏ անձանց առավել հաճախ պատահող հիմնահարցերն ու խնդիրները:
***

Report in full can is accessible here via http://www.hahr.am

Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights

Helsinki Association in Armenia released its annual Human Rights Report 2012. Perhaps, for the first time, discrimination against LGBT people is covered in a detailed, comprehensive way in a separate “LGBT chapter“. This chapter is prepared by PINK Armenia.

Sub-chapters detail discrimination in various fields, such as education, employment, health care, army, church, police, media and so on.

In a series of posts, Unzipped: Gay Armenia is presenting extracts from the ‘LGBT rights’ chapter divided into relevant sub-chapters, as per described fields. Posts are presented in Armenian, as in original report. If or when English version becomes available, it will be posted too.

[UPDATE: For English version of the report, see PINK Armenia website - LGBT situation in Armenia]

Overall, this report depicts a very bleak picture of widespread discrimination against LGBT people in all the fields of life. A very shameful picture for Armenia that needs to be tackled urgently, consistently and comprehensively.

Report in full is accessible here via http://www.hahr.am

[...] ԼԳԲՏ իրավունքների պաշտպանության հիմնական դժվարությունը մնում է այն փաստը, որ տուժողները վախենում են բողոք ներկայացնելուց և իրենց գործերի հրապարակայնացման հնարավորությունից: Այսպիսով, ջատագովությունը մնում է ԼԳԲՏ իրավունքների պաշտպանության հիմնական ռազմավարությունը: ԶԼՄ - ների և հասարակության համար սեռական կողմնորոշման և գենդերային ինքնության մասին իրազեկության բարձրացման անհրաժեշտություն կա: Անհրաժեշտ են ինստիտուցիոնալ փոփոխություններ` հասարակական կյանքի տարբեր ոլորտներում ԼԳԲՏ իրավունքների պաշտպանության իրագործմանը ուղղված: Այս առումով, կան նախաձեռնություններ և ջանքեր են գործադրվում քաղաքացիական հասարակության կազմակերպությունների կողմից, որոնք ունեն տեղական եւ միջազգային կազմակերպությունների աջակցությունը: Իրականացվում են բազմաոլորտ աշխատանքներ` ուղղված ԼԳԲՏ իրավունքների պաշտպանության հիմնահարցերին կառավարության ուշադրությանը սևեռելուն:

Read also (AM):

Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights - police, transvestite sex workers (AM)

Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights - media (AM)

Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights - church (AM)

Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights - societal attitudes / public opinion (AM)

Helsinki Association Armenia human rights report 2012: LGBT rights - intro: education, employment, health care, army, media, government, civil society (AM)

A1+: "Your Topic" - HIV/AIDS

Pretty good programme (AM) on Armenian online TV station A1+, with a focus on HIV/AIDS from all the right angles, and with knowledgable guests who speak the type language that should be example to others.

UNAIDS: Armenia lifts travel ban for people living with HIV

Excellent news!
***

Armenia lifts travel ban for people living with HIV

UNAIDS

GENEVA, 15 July 2011—The Joint United Nations Programme on HIV/AIDS (UNAIDS) commends the decision by the Government of Armenia to lift its travel restrictions for people living with HIV. The reforms—which took effect yesterday—align the country’s legislation with international public health standards.

Restrictions that limit an individual’s movement based solely on HIV-positive status are discriminatory and violate human rights. There is no evidence that such restrictions protect public health or prevent HIV transmission. Furthermore, HIV-related travel restrictions have no economic justification, as people living with HIV can lead long and productive working lives.

“I welcome Armenia’s decision to lift its HIV-related travel restrictions,” said UNAIDS Executive Director Michel Sidibé. “I urge other countries to follow Armenia’s example and take the necessary steps to remove punitive laws and practices as a matter of priority,” he added.

With the removal of Armenia’s travel restrictions, UNAIDS counts 48 countries, territories, and areas that continue to impose some form of restriction on the entry, stay and residence of people living with HIV based on HIV status. Five countries deny visas even for short-term stays and 22 countries deport individuals once their HIV-positive status is discovered.

Armenia - ‘gay surrogacy paradise’ (report)

Who knew? :)

***
via Surrogacy Clinics

Gay Surrogacy Agencies in Armenia

Armenia is one of the leading medical tourism destinations for gay couples from all over the world looking for surrogate mothers because of its liberal surrogacy laws. The mushrooming of many a gay surrogacy agency in Armenia has made it possible for singles and gay couples to live their dreams of enjoying the joyful moments of parenthood. Armenia is a host to a large number of surrogacy facilities providing world class medical amenities and that too at a fraction of what it would cost in any other part of the globe. 

Many gay men have a longing for starting their own families. The legal complexities and time involved in adoption for gay couples makes surrogacy a more favored route to beginning their own families.

Surrogacy is a process wherein a woman, as a part of a financial contract, carries and delivers a child for others, with or without having a genetic relationship with the child. In gay surrogacy, one of the partners provides sperms that will be utilized for fertilizing the eggs of the donor or surrogate mother.

Why Gay Surrogacy in Armenia?

There are a number of advantages synonymous with going in for gay surrogacy in Armenia. The leading factors contributing to Armenia’s popularity as a leading gay surrogacy destination are as follows:

• Gay surrogacy in Armenia is very popular because Armenian laws do not illegalize surrogacy for gays, unlike many other European and western countries which have criminalized the same.
• Surrogacy for gay couples can be an emotionally trying and stressful experience with surrogate agencies in many countries refusing to treat their cases. Often inquiries for surrogacy by gays are dismissed by clinics in other countries on the grounds that gay men cannot cater to the overall developmental needs of the infant. Legal ambiguities and moral reasons can also play a dampener in the surrogacy efforts of gay couples. Armenia provides a number of avenues in the forms of IVF clinics and surrogacy agencies for gay couples looking for surrogate mothers.
• The geographical proximity to East European and West Asian countries, some of which have banned surrogacy for singles and same-sex couples, has made Armenia a sought-after destination since it ensures minimum travel costs.
• Also, cost of gay surrogacy in Armenia is a big draw, as the prices here are a pittance when compared to costs in the USA and the UK. However, low costs do not mean compromising with the quality of services offered.

Gay Surrogate Mothers in Armenia

Under Gay surrogacy programs in Armenia, surrogate mothers undergo various rigorous physical and psychological tests for a couple of months. Potential surrogate mothers are young and healthy females belonging to the age group of 18 to 35 years, with their own children and with no history of pregnancy related complications. More and more gay couples and singles are coming to Armenia as Armenian surrogate mothers are responsible citizens who have been screened for various kinds of ailments that can otherwise pose a risk to both the pregnancy and the infant’s longevity.

Legal Framework for Surrogacy in Armenia

Armenia is one of the countries in the world that have decriminalized surrogacy for single and same-sex parents. Surrogacy in Armenia is governed by the Armenian Reproductive Rights Law, applicable on both Armenians and international patients, which stipulate that a surrogate cannot refuse to pass on the infant to the party with which a contract has been entered into. However, a surrogate who is also an egg donor can rescind a contract, provided she reimburses all the expenses that have been incurred on the pregnancy. The intended parents are legally bound to incur all the expenses related to the pregnancy. In order to avoid problems in the future, detailed contracts are recommended. 

Armenia is a beautiful Eurasian country nestled between Eastern Europe and Western Asia and has a lot to offer to tourists looking for a combination of the wonders of nature and creations of man in the form of picturesque landscapes and amazing rock formations and, beautiful monasteries and castles, along with numerous museums showcasing an eclectic collection of glass work, jewellery, and contemporary art. A medical trip can be combined with a planned itinerary of this amazing country. The inexpensive world-class medical facilities, along with hassle-free legislations make gay surrogacy agencies in Armenia a preferred choice for ensuring a passport to the bliss of having children.

Turkey, Azerbaijan: Problems with access to heath care, violence and harassment against transgender persons - Council of Europe report

When they seek health care, LGBT persons sometimes perceive that they experience worse treatment in the health service than their peers. For example, reports and statements from NGOs in Albania and Azerbaijan, challenged by the health ministries of both member states, refer to hospitals which allegedly have refused to treat transgender women in accident and emergency departments. In Turkey, the Istanbul Provincial Human Rights Board has reported on similar problems as well as on the lack of privacy for medical examinations of transgender women.

Interlocutors in some member states reported incidents of violence and harassment against LGBT persons perpetrated by state actors. In Turkey harassment and violence towards LGB and especially transgender persons in Istanbul, Ankara, Mersin and Eskisehir was flagged as a major concern by several interlocutors, including in a report published by the Istanbul Provincial Human Rights Board.

Research confirms that many victims of a hate crime do not report this because of fear of expo- sure of their sexual orientation or gender identity or because of a lack of trust in the judiciary.

*Read also: Groundbreaking Council of Europe report issues ‘red cards’ to many member states, incl. Armenia, for failing gay rights

Specific obstacles for transgender persons and human rights violations - Council of Europe report

Legal recognition
In 10 Council of Europe member states this report has not identified legislation regulating the legal gender recognition. This is the case in Albania, Andorra, Armenia, Azerbaijan, Ireland, Liechtenstein, Monaco, San Marino, Slovenia and “the former Yugoslav Republic of Macedonia”. Nor did this study find evidence that these 10 states offer the possibility for transgender persons to have their preferred gender legally recognised in an alternative manner (in the absence of legislation). In 13 other member states transgender persons are able to have their new gender legally recognised, either through going to court or by certain administrative practices or decrees. This is the case in Bosnia and Herzegovina, Bulgaria, Croatia, Estonia, France, Georgia, Hungary, Iceland, Lithuania, Luxembourg, Moldova, Poland and Serbia.

Change of name
Generally, member states require some form of medical opinion. Some states allow a change of name on documents only on production of a certificate from the medical profession confirming that gender reassignment surgery has taken place or evidence of the legal gender recognition (for example Croatia, Georgia, Latvia, Moldova, San Marino, Slovakia and Ukraine). At least three other member states require proof of hormonal treatment (Belgium, Croatia and Switzerland). In yet other states applicants need to have a gender dysphoria diagnosis to qualify for the name change (Denmark, Germany, Finland and some cantons in Switzerland). In some states such as Malta a court authorisation is required for a change of name. In the United Kingdom and Ireland a certificate from a notary is sufficient to secure a legal name change. In Ireland, it is remarkable that while it is impossible to receive legal gender recognition, there is a relatively simple procedure for a name change.

Gender reassignment treatment
Twenty-eight member states offer full or partial gender reassignment treatment to transgender persons (Austria, Belgium, the Czech Republic, Germany, Denmark, Estonia, Finland, France, Hungary, Greece, Georgia, Iceland, Ireland, Italy, Latvia, Malta, the Netherlands, Norway, Poland, Portugal, the Russian Federation, Serbia, Spain, Sweden, Switzerland, Turkey, the United Kingdom and Ukraine). The differences between these 28 member states are significant, ranging from member states where quality expertise centres are available and those where some but not all necessary treatment is available. In Malta and Ireland, for example, hormonal treatment is available, but no surgery. In yet other member states services are only available in one city.

In 13 member states (Albania, Andorra, Armenia, Azerbaijan, Bosnia and Herzegovina, Croatia, Liechtenstein, Lithuania, Luxembourg, Moldova, Monaco, Montenegro and San Marino) no facilities needed for gender reassignment treatments were identified. Transgender persons from these 13 countries wishing to undergo gender reassignment would then have to go abroad (they are explicitly advised to do so in some member states).

*Read also: Groundbreaking Council of Europe report issues ‘red cards’ to many member states, incl. Armenia, for failing gay rights

"I Live With HIV", Candlelight Memorial, Yerevan, Armenia, 15 May 2011

"I Live With HIV", Yerevan, Armenia, in front of the office of Armenia president

*via PINK Armenia Facebook page

Armenian gay rights group in LA - GALAS, raised thousands for AIDS Walk Los Angeles

Well done to GALAS members for their successful efforts in raising funds and awareness as part of the AIDS Walk Los Angeles. Many thanks to Haig Boyadjian for pictures. Such a lovely and cute team GALAS!

AIDS Walk Los Angeles is a 10-kilometer (6.2 mile) fundraising walkathon benefiting HIV/AIDS service organisations throughout Los Angeles County. This is an inspirational day filled with energy, excitement, hope, and even celebrities!

Earlier, LA-based independent Armenian publication - IANYAN magazine, posted an extensive reflection - Gay Armenians Raise Thousands for AIDS.

Below are selected extracts from IANYAN:

The Gay and Lesbian Armenian Society of Los Angeles (GALAS) has raised over $5,000  for AIDS Walk Los Angeles and will be walking with thousands of Angelenos in support of the 32 million people worldwide who are living with the disease this Sunday, Oct. 17.

With AIDS still considered taboo in Armenian circles, GALAS seeks to raise awareness and give back to the community. Their support and donation efforts benefit AIDS project Los Angeles, an AIDS service organization dedicated to improving lives of people affected by HIV, reducing HIV infection and advocating for fair and effective HIV-related public policy.

GALAS member Haig Boyadjian has raised $1,000 alone and says he knows a few people whom he loves dearly that are HIV positive. “I feel helpless since there is no cure, this is my way of helping find a cure and raising awareness,” he said. “The dollar amount raised is impressive for a fairly small organization like GALAS.

Chris Garsevanian, another GALAS member  has raised $500, donations that came from a variety of sources including two gay Armenians, one straight Jewish man, a a straight Israeli woman from Manhattan and a straight Iranian woman from the Los Angeles area.

Garsevanian is hopeful for a cure. “I can imagine a world where kids only deal with AIDS in history books,” he said. “I have faith that we will find a cure to AIDS within my lifetime.”

For some, participating in the walk and raising money is all about exposure.
“Our participation in the walk exposes GALAS to not only the general public, but also to LGBT Armenians who thought they were the only ones out there,” GALAS board member H.S., who wanted to be identified by initials only and has raised $575 so far. [...]

GALAS’ participation, as well as the Armenian Gay and Lesbian of New York’s participation over the years in New York’s Gay Pride Parade are relatively recent spotlights on the Armenian LGBT community, which has faced discrimination and ostracization in the Diaspora as well as in Armenia.

GALAS, who offers psychotherapy services to members and non-members alike,  has received threatening and homophobic emails and voicemails in the past.

“I think the notion of gay Armenians existing is taboo, let alone the idea that there might be Armenians who have AIDS,” Boyadjian said. “It’s not really talked about all too much.”

Garsevanian agrees, citing the notion that AIDS in the community as well as LGBT Armenians were considered “folklore” until recently. [...]

“I am hoping that our general membership will be impressed with the amount raised and the time and energy that has been devoted to this cause by all the walkers and sponsors and will in turn be more active next year,” Boyadjian said. “As long as my walking inspires at least one other member to walk next year, then I would be content.”

Video and report by A1+ on IWPR roundtable to discuss problems faced by LGBT people in Armenia (AM)

*via A1+

Նույնասեռականները բողոքում են

Այսօր Պատերազմի եւ խաղաղության լուսաբանման ինստիտուտի հայաստանյան գրասենյակում նույնասեռական անձինք բարձրաձայնում էին իրենց խնդիրների մասին, որոնց մասին երբեւիցե չեն համարձակվել խոսել: Պատճառները, նրանց ասելով` շատ են: Ի դեպ, այսօրվա քննարկմանը եկել էին բազմաթիվ հայ լեսբուհիներ եւ գեյեր:

Նույնասեռական անձինք կամ ինչպես իրենք են ասում` ԼԳԲՏ համայնքը (լեսբուհի, գեյ, բիսեքսուալ, տրանսգենդեր-խմբ.) խնդիրներ են ունենում բոլոր բնագավառներում: Պատասխանելով «Ա1+»-ի հարցին` «Հանրային տեղեկատվություն ու գիտելիքի կարիք» ՀԿ-ի ղեկավար Մամիկոն Հովսեփյանը նշեց, որ այսօր իրենց համայնքի ներկայացուցիչները աշխատանք հիմնականում կարողանում են գտնել սպասարկման ոլորտում, մյուս դեպքերում ամեն ինչ կախված է հիմնարկի տնօրենից:

Հիմնական խնդիրները, ըստ քննարկման մասնակիցների, ծագում են իրավապահ մարմինների հետ շփման ժամանակ: Շատ հաճախ էլ իրավապահ մարմինները գումար են կորզում նույնասեռական անձանցից` վախեցնելով, թե հակառակ դեպքում հարազատներին կասեն: Դա, ըստ Մամիկոն Հովսեփյանի, առավել ակնհայտ է բանակում, երբ հայտնաբերելով, որ ծառայողներից մեկը նույնասեռական է, նրան ենթարկում են բռնության, հոգեբանական ճնշման, ինչպես նաեւ` լինում են բռնաբարության դեպքեր ոչ միայն զինծառայողների, այլեւ հրամանատարների կողմից:

Նրա ասելով` նույնասեռական զորակոչիկի նկատմամբ ծաղրուծանակը սկսվում է անմիջապես բժշկական ստուգման ժամանակ. «Ես մինչ օրս ոչ մի գրականության մեջ չեմ հանդիպել, որ մարդու սեռական կողմնորոշումը կարող է դալտոնիզմի աստիճանով որոշվել: Չգիտեմ` ինչ-որ ներվային հիվանդություններ են փորձում ստուգել. ասում են` ձեռքդ պարզի. աչքերդ փակ քթիդ փորձի հասնել, եթե ստացվեց, ուրեմն հիվանդ ես»: Դրանից հետո Մամիկոն Հովսեփյանի փաստարկներով` նույնասեռական զորակոչիկին ուղարկում են հոգեբուժարան` որպես հոգեկան հիվանդ բուժման:

ԼԳԲՏ համայնքի ներկայացուցիչ Լուսինե Վայաչյանն էլ նշեց, որ տրանսսեքսուալներն էլ իրենց սեռը փոխելու համար ստիպված են լինում դիմել բազմաթիվ խորամանկությունների, քանի որ բացակայում են այն իրականացնելու օրենսդրական հիմքերը: Իրենց խնդիրների միակ լուծումը նրանց կարծիքով` կլինի այն ժամանակ, երբ կլինեն համապատասխան օրենսդրական նորմեր եւ հասարակության իրազեկումը: