Aram Abrahamyan did it again: new homophobic outburst by the editor of Armenia’s highly ‘liberal’ and ‘ethical’ daily Aravot

He begins with a statement that he "understands" everything: European values, tolerance, political correctness etc. In fact, what his editorial proves, he understood nothing. Not a single thing. Zero.

Starting with the title of his piece: “Blue-coloured...” [derogatory term to refer to gays in post-Soviet states]

Yes, ladies and gents, [blue-coloured, sodomites... համասեռամոլ (AM)] - this is a vocabulary of highly ‘ethical’ editor-in-chief.

In fact, when he says “gay” he implies “sex worker”. ‘Liberal’ and educated editor-in-chief equates being gay with that of sex workers making inappropriate generalisations.

Բայց միասեռականներն այսօր իրենց այնպես են պահում, որ ճիշտը հենց իրենք են եւ հատուկ, նպատակաուղղված ի ցույց են դնում իրենց այդ կողմնորոշումը՝ մասնավորապես փողոցում իրենց նմանների հետ զբաղվելով մարմնավաճառությամբ:

He does not stop here. There is this whole new layer of the low for ‘suffering of political correctness’ Aram Abrahamyan. Editor believes it’s acceptable to say ‘bad words’ to female sex workers.

Եթե փողոցի որեւէ խաչմերուկում կանգնած է «սովորական»՝ կին մարմնավաճառ, դուք կարող եք կոպտության այս կամ այն աստիճանով խնդրել նրան այնտեղ չկանգնել՝ ենթադրենք, պատճառաբանելով, որ ձեր երեխային տհաճ է նման գործով զբաղվող մի կնոջ տեսնելը:

The wanders of editor’s logic takes you deep into the territory of conspiracy theorists. He ends up questioning: perhaps, it’s true that there is international league of homosexuals that influences the fate of this world.

Իսկ գուցե իսկապես գոյություն ունի աշխարհի ճակատագրի վրա ազդող համասեռամոլների միջազգային լիգա:

Guess what, Mr Abrahamyan. Yes, there is such “league” (in plural). Yes, they are powerful. They take a note of all the local and international bigots, just like you. In fact, with such editorials you help them to double their efforts to influence the “fate of this world”, with the aim of turning it into a place where hatemongers, just like you, feel uncomfortable and unwelcome. And the commander-in-chief of that “league” is... UN Secretary-General [Նույնասեռականների նկատմամբ խտրականությունը հարձակում է համամարդկային արժեքների վրա. Բան Կի Մուն]. See, the highest possible international level.



It's clear that the editor waited till the start of pre-election period to launch series 2 of homophobic rants called “editorial”, hinting at existence of high-level patrons of local gays. His populist approach to appeal to the lowest possible denominator among the mainstream is despicable.

“Privileged”... [referring to the ‘status’ of gays in Armenia] You have a very S&M perception of the word “privileged”, Mr Abrahamyan. Not judging, just stating.

With all the recent series of positive gay-themed articles (latest example) appeared on his newspaper, he was making an impression that Aravot has changed, and it’s only a matter of time that the editor himself will come clean, say “sorry” for all the hateful remarks in past and move on. But apparently, it was merely a smokescreen.

In his previous similar editorial two years ago, Aravot’s editor Aram Abrahamyan expressed his dismay at what he considers false displays of “European values”. “No one can convince me that [sexual] relations between two men are as normal as between a man and a woman”, writes Abrahamyan. He calls homosexuality “disgusting”, “disorder” etc. [Read: Homophobic editor of Armenian daily Aravot - Aram Abrahamyan - came out with another hate editorial Also relevant: When hypocrisy meets homophobia: founder of Civilitas Foundation and editor of Aravot daily]

He had a chance to change. Two years on... he didn’t use that chance. Instead, he hit the new low.

I can only reinstate my call to boycott sponsorship or any other support and collaboration with him. [Homophobia Hall of Shame] This is my personal position.

Read, make up your mind and act accordingly.
***

Երկնագույն արտոնյալները

ԱՊՐԻԼ 7, 2012

Ես ամեն ինչ հասկանում եմ՝ եվրոպական արժեքներ, հանդուրժողականություն, քաղաքական կոռեկտություն եւ այլն: Ինքս էլ կողմ եմ այդ ամենին: Բայց ես չեմ հասկանում, թե ինչու մեր համաքաղաքացիների հատկապես մի մասին մենք պարտավոր ենք գլխներիս վրա ման տալ եւ չհամարձակվել նրանց հասցեին որեւէ թթու խոսք ասել: Խոսքս, ինչպես հասկանում եք, միասեռականների մասին է: Եթե փողոցի որեւէ խաչմերուկում կանգնած է «սովորական»՝ կին մարմնավաճառ, դուք կարող եք կոպտության այս կամ այն աստիճանով խնդրել նրան այնտեղ չկանգնել՝ ենթադրենք, պատճառաբանելով, որ ձեր երեխային տհաճ է նման գործով զբաղվող մի կնոջ տեսնելը: Բայց եթե նույն խաչմերուկում կանգնած է կնոջ նման քսված եւ կանացի համազգեստ հագած արվամոլ մարմնավաճառը, ձեր ցանկացած դիտողության վերաբերյալ նա այնպիսի վայնասուն կբարձրացնի, որ այն մի քանի ժամից կհասնի Եվրոպայի խորհուրդ, եւ ձեր դժգոհությունը անպայման տեղ կգտնի այդ կազմակերպության տարեկան զեկույցում: Հենց այդ նկատառումից ելնելով է, հավանաբար, քաղաքապետարանի դիմաց կանգնած այդ մասնագիտության ամեն մի միասեռականի անվտանգությունը պաշտպանում 4-5 «կարմիր բերետավոր»: Արգելքները, բնականաբար, տարածվում են նաեւ լրագրության վրա, եւ վստահ եմ, որ իմ այս նշումները նույնպես կարժանանան միասեռականների տարբեր կազմակերպությունների բուռն քննարկմանն ու խիստ դատապարտմանը՝ որպես «հոմոֆոբիական»: Ոչ մի պաշտոնյայի, ոչ մի քաղաքական գործչի եւ ոչ մի օլիգարխի հասցեին քննադատությունը չի արժանանում նման արձագանքի:
Ես մինչեւ վերջ չեմ հասկանում, թե ինչու է այդպես: Բայց փաստը մնում է փաստ. իրենց ճնշվածի, հետապնդվողի դերում ներկայացնողներն իրականում շատ հզոր են՝ նրանք թե՛ երկրի ներսում եւ թե՛, մանավանդ, նրա սահմաններից դուրս վայելում են ազդեցիկ մարդկանց հովանավորությունը: Իհարկե, ավանդական կամ ոչ ավանդական կողմնորոշումը ամեն մի մարդու անձնական գործն է, եւ ինչպես այս, այնպես էլ մնացած դեպքերում ոչ ոք իրավունք չունի որոշելու, թե որն է ճիշտը, իսկ որը՝ սխալը: Բայց միասեռականներն այսօր իրենց այնպես են պահում, որ ճիշտը հենց իրենք են եւ հատուկ, նպատակաուղղված ի ցույց են դնում իրենց այդ կողմնորոշումը՝ մասնավորապես փողոցում իրենց նմանների հետ զբաղվելով մարմնավաճառությամբ: Իհարկե, միասեռականների նկատմամբ ագրեսիվ դրսեւորումները դատապարտելի են, բայց նույնքան դատապարտելի է իրենց՝ սոդոմիստների ագրեսիվությունը: Եվ ինչո՞ւ են նրանք կարծում, թե իրենց հակումներն այնքան լավն են, որ բոլորը պետք է նրանց ծափահարեն: Հավանաբար, մեր պետությունը, բազմաթիվ այլ հարցերում խախտելով մարդկանց իրավունքները, որոշել է գոնե այստեղ խնդիրներ չունենալ:
Իսկ գուցե իսկապես գոյություն ունի աշխարհի ճակատագրի վրա ազդող համասեռամոլների միջազգային լիգա:
ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ