“Marazmovedenie”: Armenian ‘experts’ and homosexuality, or Azg daily got it right

Few months ago, in the aftermath of Armenia’s signing the UN gay rights statement, there have been increased attention and what some may call ‘debates’ on gay rights and homosexuality in Armenia. With another wave of current unhealthy attention to gay Armenians from specific circles of Armenian media or groups, it’s good to remind how such 'debates' proceeded then.

For weirdest reasons, the most active and most invited to such ‘debates’ were the so called ‘management expert’ Harutyun Mesropyan (I do not think anyone heard of him before that) and infamous ex(or fake)-environmentalist Khachik Stamboltsyan whose reputation in Armenia is... well, basically non-existent.

Armenian blogger Uzogh reflected one of such ‘debates’ under the tag of “Marazmovedenie” (marasmus) rightly wondering: why on earth a ‘management expert’ (!) and Khachik Stamboltsyan are invited to discuss homosexuality?

The best reflection in Armenian media was provided by Azg daily. I am re-posting here their article in full (in Armenian, below). Pretty current, considering the circumstances.

Oh, and for a video clip from a ‘debate’ (in case you need any more proof), have a look at Lragir.

«ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #56, 31-03-2009

ՄԻԱՍԵՌԱԿԱՆՆԵՐԻ ԴԵՄ` «ԱՎԵՏԱՐԱՆՈՎ ՈՒ ՄԱՀԱԿՈՎ»

Հ. Հ.

Մեր առօրյայում միասեռականներին այնքան էլ հաճախ չեն անդրադառնում: Միգուցե խնդիրը չափից ավելի կաղապարված լինելու մեջ է: Հենց դա է պատճառը, որ միասեռականների մասին տեղեկությունները մեր հանրությունում սահմանափակ են ու հիմնականում խեղաթյուրված: Ոչ միայն գիտելիքները, այլեւ տարրական էթիկայի կանոններն էին բացակայում «Հայելի»-ում կայացած ասուլիսում: Թեման նվիրված էր սեռական փոքրամասնություններին ու նրանց խնդիրներին: Հրավիրվածները բավականին պատկառելի անձնավորություններ էին, սակայն ասուլիսի սկզբից մինչեւ վերջ չդադարեցին միմյանց վիրավորել, «Արեւմուտքի լրտես» անվանել, դատի տալ ու սպառնալ, թե խոսքերը կրկնելու դեպքում կդիմեն բազուկների օգնությանն ու ծեծին: Բանախոսներից յուրաքանչյուրը ներկայացնում էր իմացած-չիմացածը` միայն թե հակառակվեր դիմացինին: Մինչդեռ թեմայի վերաբերյալ էական որեւէ վերլուծություն այդպես էլ չհնչեց:

Խաչիկ Ստամբոլցյանը միասեռականությունը համարում է անբարոյականություն, այլասերում ու ՄԻԱՎ/ՁԻԱՀ-ի հիմնական տարածող: Ստամբոլցյանն առաջարկում է վերաբերվել միասեռականներին որպես հիվանդի, հնարավոր միջոցներով նրանց ընկալմանը հասցնել «հիվանդության վտանգն» ու փորձել «բուժել»: Իսկ եթե չստացվի` հսկողություն սահմանել, ծայրահեղ դեպքում` հասարակությունից վտարել: «Այլանդակում են ազգը», զայրանում է Ստամբոլցյանն ու որպես ախտի վերացման մեթոդ առաջարկում Ավետարանն ու մահակը: Բանախոսը նկատում է, որ հարյուրավոր թմրամոլներ Ավետարանի շնորհիվ դարձի են եկել:

Միքայել Դանիելյանն էլ նախընտրում է, որ դիմացինը լինի արվամոլ, քան մարդասպան, գող: «Ինչո՞ւ օրենքով նրանց ընդունեցիք, եթե դրան պատրաստ չէիք: Իհարկե, այդ ժամանակ անհրաժեշտ էր, որ Եվրոխորհուրդ մտնեիք, դրա համար էլ ընդունեցիք, համաձայնեցիք: Իսկ հիմա ի՞նչ եք ասում», ասում է Դանիելյանը: Նա անընդունելի է համարում, երբ փորձում են միասեռականների կյանքը օրենքով կարգավորել: «Նրանք նորմալ մարդիկ են: Դա բնության օրենքն է: Չեմ հասկանում` ինչպե՞ս պետք է կարգավորվի նրանց կյանքը»:

Հարություն Մեսրոպյանն էլ նկատեց, որ փոքրամասնությունների իրավունքներն ու կարգավիճակը հարիր չեն ազգային ավանդույթներ ու մշակութային հարուստ ժառանգություն ունեցող ազգին: Մեսրոպյանը նաեւ առաջարկեց ուշադրություն դարձնել ազգային անվտանգության համակարգին: Հանդիպմանը հնչած բազմաթիվ մտքեր էլ ծայրահեղ էին ու մասնագիտական շրջանակներից դուրս: Բանախոսները խոսեցին գրեթե ամեն ինչից, շոշափեցին անգամ Ղարաբաղի հարցն ու ոմանց լրտես, այս կամ այն ուժի կամակատար լինելը: Ի վերջո հոգնելով արդեն աննպատակ դարձած բանավեճից, մի շարք լրագրողներ լքեցին ակումբը: