Forced out. Gay hater Moscow mayor Luzhkov sacked. Finally

At last. Bigot No. 1 in Russia, homophobic Moscow mayor Yuri Luzhkov got sacked by Russia president Medvedev. Interestingly, president’s decree uses strongest possible words for the occasion and humiliatingly straightforward for Luzhkov (‘due to lost of confidence’):

Russian President Dmitry Medvedev has fired Moscow's powerful mayor, Yuri Luzhkov. Mr Luzhkov, 74, was being removed because he had lost "the trust of the president of the Russian Federation", a presidential decree said. [...]
On Monday, after returning from a week's holiday in Austria, Mr Luzhkov said he would not stand down voluntarily.

His decades in the office were marked by blatant homophobia. He infamously referred to gays as “satanists” and "faggots". He constantly denied Moscow gay activists the right to peaceful actions, including crackdown on Gay Pride events.

Of course, the real reasons behind the sacking of Luzhkov are outside the human rights context, and rather an outcome of internal battles on the highest levels of power in Russia. Still, feels good for now. And I can only commend Russia president for such decision.

Prominent Russian gay activist Nikolai Alexeyev expressed hope that next mayor will be a person with “European mentality”.

Я рад, что Медведев совершил такой огромный политический шаг, избавив Москву от этого человека. Я не питаю иллюзий, но надеюсь, что мэром станет человек с европейским мышлением...[...]

And another quote from him: “Bravo, president Medvedev! You liberated Moscow from this parasite!”

“Браво, президент Медведев! Вы освободили Москву от этого паразита!”

Below is a video from the very latest action by gay activists in Moscow 'celebrating' Luzhkov’s birthday: “Luzhkov - faggot” (reflections of the language Luzhkov used to refer to gays)

Video and report by A1+ on IWPR roundtable to discuss problems faced by LGBT people in Armenia (AM)

*via A1+

Նույնասեռականները բողոքում են

Այսօր Պատերազմի եւ խաղաղության լուսաբանման ինստիտուտի հայաստանյան գրասենյակում նույնասեռական անձինք բարձրաձայնում էին իրենց խնդիրների մասին, որոնց մասին երբեւիցե չեն համարձակվել խոսել: Պատճառները, նրանց ասելով` շատ են: Ի դեպ, այսօրվա քննարկմանը եկել էին բազմաթիվ հայ լեսբուհիներ եւ գեյեր:

Նույնասեռական անձինք կամ ինչպես իրենք են ասում` ԼԳԲՏ համայնքը (լեսբուհի, գեյ, բիսեքսուալ, տրանսգենդեր-խմբ.) խնդիրներ են ունենում բոլոր բնագավառներում: Պատասխանելով «Ա1+»-ի հարցին` «Հանրային տեղեկատվություն ու գիտելիքի կարիք» ՀԿ-ի ղեկավար Մամիկոն Հովսեփյանը նշեց, որ այսօր իրենց համայնքի ներկայացուցիչները աշխատանք հիմնականում կարողանում են գտնել սպասարկման ոլորտում, մյուս դեպքերում ամեն ինչ կախված է հիմնարկի տնօրենից:

Հիմնական խնդիրները, ըստ քննարկման մասնակիցների, ծագում են իրավապահ մարմինների հետ շփման ժամանակ: Շատ հաճախ էլ իրավապահ մարմինները գումար են կորզում նույնասեռական անձանցից` վախեցնելով, թե հակառակ դեպքում հարազատներին կասեն: Դա, ըստ Մամիկոն Հովսեփյանի, առավել ակնհայտ է բանակում, երբ հայտնաբերելով, որ ծառայողներից մեկը նույնասեռական է, նրան ենթարկում են բռնության, հոգեբանական ճնշման, ինչպես նաեւ` լինում են բռնաբարության դեպքեր ոչ միայն զինծառայողների, այլեւ հրամանատարների կողմից:

Նրա ասելով` նույնասեռական զորակոչիկի նկատմամբ ծաղրուծանակը սկսվում է անմիջապես բժշկական ստուգման ժամանակ. «Ես մինչ օրս ոչ մի գրականության մեջ չեմ հանդիպել, որ մարդու սեռական կողմնորոշումը կարող է դալտոնիզմի աստիճանով որոշվել: Չգիտեմ` ինչ-որ ներվային հիվանդություններ են փորձում ստուգել. ասում են` ձեռքդ պարզի. աչքերդ փակ քթիդ փորձի հասնել, եթե ստացվեց, ուրեմն հիվանդ ես»: Դրանից հետո Մամիկոն Հովսեփյանի փաստարկներով` նույնասեռական զորակոչիկին ուղարկում են հոգեբուժարան` որպես հոգեկան հիվանդ բուժման:

ԼԳԲՏ համայնքի ներկայացուցիչ Լուսինե Վայաչյանն էլ նշեց, որ տրանսսեքսուալներն էլ իրենց սեռը փոխելու համար ստիպված են լինում դիմել բազմաթիվ խորամանկությունների, քանի որ բացակայում են այն իրականացնելու օրենսդրական հիմքերը: Իրենց խնդիրների միակ լուծումը նրանց կարծիքով` կլինի այն ժամանակ, երբ կլինեն համապատասխան օրենսդրական նորմեր եւ հասարակության իրազեկումը:

IWPR roundtable - 'I would rather be labeled crazy than be raped in the army’: gay men in Armenia (survey)

*va Epress.am

The roundtable on LGBT issues in Armenia organized by the Institute for War and Peace Reporting (IWPR) Armenia took place today. IWPR representative Sara Khojoyan opened the session by introducing the organization’s activities and mentioning that this roundtable was organized as a sort of follow-up to an article she had written earlier which described some of the issues LGBT people face in Armenia.

Then, Mamikon Hovsepyan from PINK Armenia (Public Information and Need of Knowledge) NGO introduced the research his organization had conducted and presented in May this year.

The project, called “We and Our Rights,” aimed to collect data concerning cases of discrimination and rights violation toward LGBT (lesbian, gay, bisexual, transgender) people in Armenia and to find out to what extent legislation of Republic of Armenia regulates LGBT rights protection and their responsibilities.

Hovsepyan mentioned that discrimination against LGBT people occurs in all facets of life: at school and at work, in military service, while seeking healthcare services, and so on. He also mentioned that discrimination also occurs in the media — through news stories that ridicule, criticize and demean the lives and experiences of LGBT people in Armenia.

The PINK Armenia representative also referred to incidents of rape and violence in Armenia’s armed forces. Despite the fact that the World Health Organization (WHO) removed homsexuality from their list of mental disorders in 1990, according to Hovespyan, Armenia does not prescribe to the WHO criteria and still labels homosexuality as a mental disorder. Thus, gay men in Armenia can be exempt from military service if they state their sexual orientation.

According to the men surveyed in the report (as women in Armenia don’t serve in the military), they would rather be labelled “crazy” than be subject to rape or violence at the hands of their fellow soldiers or officers.

IWPR roundtable on LGBT issues in Armenia: ‘Why does Ombudsman trust police and not appeal by citizen?’ asks Hovsepyan

*via Epress.am

Though Armenia signed the UN Declaration Against Discrimination Based on Sexual Orientation and Gender Identity in December 2008, there are still no actual laws in Armenia that protect the rights of LGBT people and prohibit discrimination based on sexual identity and gender orientation, said Mamikon Hovsepyan from PINK Armenia (Public Information and Need of Knowledge) NGO at a roundtable on LGBT issues organized by the Institute for War and Peace Reporting (IWPR) Armenia today.

Hovsepyan also added that Armenia, along with Azerbaijan, didn’t sign (adopt) the April 2010 Parliamentary Assembly of the Council of Europe (PACE) Resolution on discrimination on the basis of sexual orientation and gender identity.

The PINK Armenia representative also discussed the research the organization had conducted on discrimination and rights violation toward LGBT people in Armenia.

Hovsepyan noted that the majority of respondents noted that they have never and will never go to the police and law enforcement bodies for protecting their rights, since not only do they not resolve the issues at hand, but they also become cause for new issues to arise.

Hovsepyan recalled an occasion when a group of officers had called out derogatory terms referring to gays to a man on the street who had then actually filed a complaint with the Ombdusman on July 1, 2009 (complaint no. 1–0508). However, the RA Police also sent a letter to the police in which they described the incident much more mildly saying the man was simply brought in for questioning for 5 minutes and had his identity checked by checking his passport. According to Hovsepyan, the Ombudsman believed the police’s word over the victim’s even though the man didn’t even have his passport on him that day.

“Why do they trust the letter by the police and not by the citizen?” Hovsepyan asked.

Furthermore, he said that when IWPR representative Sara Khojoyan asked the Ombudsman if there were any complaints by LGBT people registered with their office, the Human Rights Defender had said no. Drawing on the incident he mentioned, Hovsepyan said, “Let them not say there were no complaints.”

*picture - via M.K.'s FB page

IWPR roundtable: "Transgenders in Armenia" - speech by Lusine Vayachyan (AM)

Below is a full text of speech (in Armenian) by Lusine Vayachyan on problems faced by transgender people in Armenia (for English summary report see IWPR roundtable on LGBT issues: "Transsexual men, women in Armenia advised to go abroad")

*via ArmVersion

Բոլորս էլ սխալական ենք, այդ թվում նաեւ Աստված

Նորայր, Գագիկ, Կառլեն…

Էռնա, Նատա, Կատյա, Էլյա, Լորենա, Լայմա, Վիկա, Քրիստինա, Սիլվա…

Սրանք այն տրանսսեքսուալներն են, որոնց ես անձամբ ճանաչում եմ, որոնք իմ ընկերներն են, ծանոթներն ու Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիները: Շատ-շատերը կան, որ չեմ ճանաչում: Նրանք ներքուստ մի սեռի էության զգացողություն ունեն, սեռական ու սոցիալական վարքագիծ՝ հակառակ սեռի մարմնի ու սոցիումով պարտադրված դերի մեջ բանտարկված, ու սեփական երկրում չունեն սեռափոխության վիրահատություն անցնելու հնարավորություն:

Բոլորս էլ սխալական ենք, այդ թվում նաեւ Աստված:

Մենք գետերի հուներ ենք փոխում, տափաստաններ ենք ծաղկեցնում, մենք դեմքեր ենք «հավաքում» մեզ դուր չեկած սեփականների տեղ, արհեստական ինտելեկտ ու բանականություն ենք ստեղծում ու օգտագործում, մենք հսկայական հեկտարներով գենետիկորեն փոփոխված բույսեր ենք աճեցնում ուտում, արհեստական արեւային վաննաներ ենք ընդունում, մենք երեխաներ ենք ստանում կոլբաների միջից, շուտով երեւի արհեստական մարդ էլ կկլոնավորենք…

Աշխարհում ամենուր մարդիկ սեռ էլ են փոխում, բայց ոչ Հայաստանում: Ինչո՞՚ւ մեր սիրելի դերասանուհի Շերի դստեր որդի դառնալը մենք ընդունում ենք, բայց մեր մեջ ապրող տրանսսեքսուալների նույն սեռափոխությունը հայերիս թվում է սրբապղծություն, իսկ օրենսդրական բյուրոկրատական ապարատն ու հնացած բժշկական մոտեցումներն այն անհնար են դարձնում Հայաստանում:

Տրանսսեքսուալիզմը (փոխսեռականություն) շատ երկրներում դասվում է գենդերային՝ սեռական իդենտիֆիկացիայի՝ նույնականացման հիվանդությունների շարքին, որի միակ բուժումը սեռափոխության վիրահատությունն է: Հայաստանում, ցավոք, դա հնարավոր չէ իրականացնել: Մեր տրանսսեքսուալները սեռը փոխելու համար պետք է դիմեն զանազան խորամանկությունների, քանի որ մեզ մոտ չկա ո´չ օրեսնդրական, ո´չ առողջապահական հիմք այդ կարգի վիրահատություններն օրինական դաշտում իրականացնելու համար:

Նրանք պետք է գնան արտասահման, օրինական կամ զարտուղի ճանապարհներով, երկար ճանապարհ անցնեն նախ քաղաքացիություն ստանալու համար, հետո էլ զանազան հոգեբանական հետազոտություններ անցնեն, փող գտնեն հորմոնային թերապիայի ու վիրահատության համար, և եթե ամեն բան ստացվի, փոխեն սեռը` համապատասխան իրենց գենդերային ինքնազգացողության ու հետո առհավետ մոռանան հայրենիք վերադառնալու մասին, քանի որ փաստաթղթեր չկան. այստեղ նրանք ոչ ոք են՝ ոչ էն սեռի են, որով գնացել են, ոչ էլ նոր:

Պարզվում է` մենք ունենք օրենսդրությամբ նախատեսված այսպիսի մի կետ.

Հոդված 70. Քաղաքացիական կացության ակտի գրառման մեջ ուղղում կամ փոփոխություն կատարելու մասին ՔԿԱԳ մարմնի եզրակացությունը Քաղաքացիական կացության ակտի գրառման մեջ ուղղում կամ փոփոխություն կատարելու մասին ՔԿԱԳ մարմնի եզրակացությունը կազմվում է հետեւյալ դեպքերում.

գ) Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով բժշկական կազմակերպությունը տվել է սեռի փոփոխության մասին սահմանված ձեւի փաստաթուղթ:

Այստեղ խնդիր է ծագում արդեն բժիշկների հետ: Ողջ աշխարհում տրանսսեքսուալիզմն ախտորոշվում է մեկ-երկու տարիների ընթացքում, որի ընթացքում մարդն ապրում է իրեն ցանկալի գենդերային դերում: Հետո, եթե այլ հոգեբանական շեղումներ չեն գրանցվում, ախտորոշվում է տրանսսեքսուալիզմ: Հայաստանում այդպիսի բժշկական հաստատություններ չկան: Այստեղ մաքսիմում կարող են ուղարկել կարիոտիպի անալիզի, հետազոտել քրոմոսոմային կապերն ու ըստ դրա որոշել` բիոլոգիապես կի՞ն է, թե՞ տղամարդ, թե՞ երկսեռ է: Նույնիսկ այդ դեպքում պլաստիկ վիրաբույժն իրավունք չունի վիրահատելու. օրինական թույտվություն չունի, չեն տալիս: Իսկ եթե քրոմոսոմները չունեն երկսեռական կապեր, ապա մարդուն ուղղակի ուղարկում են հոգեբույժի մոտ` «բուժվելու» ու «նորմալ» մարդ դառնալու:

Մեր բժիշկները կամ չգիտեն, կամ չեն ուզում իմանալ, որ երկսեռն ու փոխսեռը տարբեր բաներ են: Ողջ հանրապետությունում չկան մասնագիտացված էնդոկրինոլոգներ ու հոգեբույժներ, ովքեր կարող են տալ այդ ախտորոշումը:

Նորայրը տղամարդու իր էությամբ գոյատեւում է կանացի մարմնի մեջ: Նա շատ երկար ճանապարհ է անցել, փնտրել է հոգեբաններ, այլ ինստիտուտներ, որտեղ կարող է անցնել այդ հետազոտությունն ու ստանալ փաստաթուղթ, որ նա տրանսսեքսուալ է ու իրավունք ունի վիրահատվելու: Ժամանակին կապվել է Մոսկվայի քաղաքային հոգեբանության ու էնդոկրինոլոգիայի կենտրոնի (այդ կառույցը եւ Ռուսատանի մի շարք այլ կառույցներ իրավասու են տալ այդպիսի փաստաթուղթ ) ղեկավար Ստեփան Մաթեւոսյանի հետ: Նա ասել էր, որ Հայաստանում նման ինստիտուտ չկա, բայց ուզում էր բացել: Որոշ ժամանակ անց ասաց՝ քանի որ նման մարդիկ Հայաստանում քիչ են, ապա ինքն էլ դրանով չի զբաղվում:

Երեւանում Նորայրը հանձնել է կարիոտիպային անալիզ, որը ցույց է տվել կանացի քրոմոսոմային կապեր: Նրան ասել են, որ ինքը բիոլոգիապես կին է, եւ էնդոկրինոլոգը նրան խորհուրդ է տվել «բուժվել» սեքսոպաթոլոգ-հոգեթերապեւտ Վրեժ Շահրամանյանի մոտ, որը չգիտես ինչ բժշկական մեթոդներով հանձն է առնում «բուժել» ողջ ԼԳԲՏ հայությանը: Երբ Նորայրն ասել է, որ Առողջապահության համաշխարհային ասոցիացիան վաղուց է հանել տրանսսեքսուալիզմը հոգեկան հիվադությունների շարքից, ու ինքը նման բուժման կարիք չունի, բժիշկը հասկացել է, որ նա քաջատեղյակ է, եւ ի պատասխան դրան` առաջարկել է մեկնել Ռուսաստան` ասելով, որ Հայաստանում այլ բուժման ձեւ չկա:

Հիմա Երեւանից ու Հայաստանից հույսը բոլորովին կտրել է, բայց արտերկրում էլ, եթե երկրի քաղաքացի չես, շատ բարդ է այդ ամենի իրականացումը: Կարող ես միայն մեկնել Թայվան կամ այլ երկիր, ուր անլեգալ կատարում են նմանատիպ վիրահատություններ: Ասում է, որ մենք իրավականորեն ունենք այդ կետը, որով կարելի է անձնագիր փոխել: Ասում է նաեւ, որ մեր բժիշկները տգետ են, ու քանի որ եթե ունես բժշկական փաստաթուղթ, բայց ձեւը պարզ չէ, ու պարզ էլ չէ, թե ումից կարելի է պարզել, նրանք մի մասնագետից մյուս մասնագետի մոտ են ուղարկում մարդուն:

Մեկը մյուսից տեղյակ չեն, բժիշկները հղում են տալիս օրենսդրական բացերին, օրենքն էլ ասում է՝ բերեք բժշկական փաստաթուղթ: Բժիշկներն էլ ի՞նչ կարող են տալ, եթե անգամ տրանսսեքսուալիզմն ու հերմոֆրոդիտիզմն իրարից չեն տարբերում: Եթե քեզ մոտ XX46 է, անկախ նրանից դու քեզ ինչ սեռի ես զգում, դու կին ես ու վիրահատության կարիք չունես: Վիրաբույժը վերջինն է այս շղթայի մեջ, նա չի կարող որևէ բան անել առանց օրինական թույլտվության ու հոգեբանի, էնդոկրինոլոգի ու սեքսոպաթոլոգի եզրակացության:

Միջազգային պրակտիկայում ընդունվել է F64.0 տրանսսեքսուալիզմ ախտորոշումը, իսկ Հայաստանում ոչ մի կառույց դա չի անում: Նորայրը դեռ ոչ մի հայ բժշկի չի հանդիպել, ով գիտի, թե իրականում ինչ է տրանսսեքսուալիզմը: Նորայրը հարցի մասին բավականին ինֆորմացիա ունեցող գրագետ մարդ է, բայց չէ՞ որ կան այնպիսիները, որ չգիտեն ոչինչ, վաղ հասակում են դիմում բժշկի, նրանց սխալ ուղու վրա են դնում, ուղարկում «բուժվելու», համարում են հոգեկան հիվանդ` դրանով իսկ առավել բարդացնելով նրանց բաժին ընկած առանց այդ էլ դժվար կյանքը…

Նորայրը կարծում է, որ սեռափոխության վիրահատության մասին խոսելիս պետք է ամենավերջում անդրադառնալ վիրաբույժներին: Մինչեւ նրանց հասնելը շատ բան կա մեզ մոտ, որ պետք է անել:

Մենք Նորայրի հետ միասին փորձեցինք ինչ-որ բանից սկսել, ինչ-որ քայլեր անել, որպեսզի կարողանանք իմանալ, թե ինչն է անհնարին դարձնում նման վիրահատությունների իրականացումը Հայաստանում, եւ ո՞ւմից ի՞նչ ենք պահանջում:

1. Պետք է բժշկական ուսումնական հաստատություններում, ուր ամեն ինչ շատ հին է, սկսած դասագրքերից վերջացրած «սովետական» դասախոսներով ու մենթալ հայկական բարքերով, ուշադրությունը սեւեռել գենդերային նույնականացման գիտական մոտեցումների ու խնդիրների վրա:

2. Պետք է բժիշկներին իրազեկել՝ մի խումբ էնդոկրինոլոգների, հոգեբանների ու հոգեվերլուծողների, սեքսոպաթոլոգների ու էնդոկրինոլոգների ուղարկել` միջազգային նորմերին համապատասխան վերապատրաստվելու:

3. Մեզ պետք է կառույց, ինստիտուտ, հիվանդանոց, ուր մարդիկ կկարողանան դիմել, հետազոտություն անցել ու ստանալ ախտորոշում:

4. Պետք են բարձրակարգ էնդոկրինոլոգներ, ովքեր գիտեն, թե ինչ է պետք տրանսսեքսուալներին, ու կկարողանան նրանց ճիշտ բուժում նշանակել, եւ քանի որ սեռափոխությունից հետո էլ հորմոնային թերապիան ցմահ է, կարողանան տրանսսեքսուալներին ճիշտ սպասարկել:

5. Եւ վերջում միայն, այդ ամենից հետո, ըստ բնականոն պահանջարկի կհայտնվեն վիրաբույժներ, ովքեր պատրաստ կլինեն իրենց ծառայություններն առաջարկել:

6. Պարզաբանել ու հստակեցնել հոդված 70 գ. կետում խոսվող «սեռի փոփոխության մասին սահմանված ձեւի փաստաթղթի» ձեւն ու բովանդակությունը:

Եթե առաջիկայում հնարավոր լինի այս քայլերն իրականացնել, բավականին մեծ առաջխաղացում կունենանք Հայաստանում սեռափոխության վիրահատությունները հնարավոր դարձնելու հարցում:

Լուսինե Վայաչյան

Ինֆորմացիոն աջակցությունը՝ http://trans-armenia.blogspot.com/ կայքի

IWPR roundtable on LGBT issues: "Transsexual men, women in Armenia advised to go abroad"

Read also: IWPR roundtable: "Transgenders in Armenia" - speech by Lusine Vayachyan (AM)

*via Epress.am

Transsexual (TS) men and women have no constitutional rights or options for seeking healthcare services, said Lusine Vayachyan, a journalist and LGBT community representative at a roundtable on LGBT issues held today and organized by the Institute for War and Peace Reporting (IWPR).

According to her, TS men and women have to go abroad; secure funds for travel, accomodation, visas and surgery; and then see a psychiatrist before they can be eligible for sex reassignment surgery (SRS). And then they have to forget about returning to Armenia because “here they are no one, neither their former sex nor their current sex,” she said.

She further added that doctors in Armenia either don’t know or don’t want to know the difference between transsexuals and “hermaphrodites” (intersex people).

Vayachyan recalled a friend of hers, Norayr, a citizen of Armenia who wants to change his sex from female to male, who went to see an endocrinologist who, after running chromosomal tests determind Norayr as having female chromosomes, advised him to go see a psychiatrist for “treatment.”

When Norayr mentioned that being transsexual is no longer considered a mental disorder and he does not need to be “treated,” the endocrinologist advised him to go to Russia.

Vayachyan mentioned that Norayr has “never met a doctor in Armenia who knows what it is to be transsexual.”

Live tweeting: IWPR roundtable discussion on problems faced by LGBT people in Armenia

Many thanks to Lara Aharonian of Women's Resource Centre in Yerevan for live tweeting from the IWPR roundtable discussion on problems faced by LGBT people in Armenia.

All tweets below are by @Lara_Aha, with few questions and replies from me @unzippedblog.
***
at #IWPR office listening to Pink Armenia about the discrimination issues against #LGBT in #Armenia

"hate speech against #lgbt is very present in our local media and is presented as freedom of speech",- mamikon #Armenia

in 2009, complaints have been sent by a gay couple in #yerevan being harassed by police in the streets #lgbt #armenia

Lusine Vayachyan talking about the reality of #trans people and health issues in #Armenia #lgbt

#transgender people don't have any kind of support or health resources to lead a healthy life in #Armenia #lgbt

doctors and psychologists are trying to heal #trans and #lgbt people in #Armenia to make them straight as an only option

There is a great need to reform and train doctors, endocrinologist and sexologist on issues of #lgbt in #armenia

to learn more on #trans people issues in #armenia read http://bit.ly/9lDn3m

there is a law in Armenia to give permission for sex change but only for hermaphrodites and not for #trans people

RA signed 2 international declarations (UN and EU level) to improve the rights of #lgbt people in #Armenia

young #armenian #gay men prefer to be diagnosed as "mentally ill" than serve in the army and get harassed or raped #lgbt

"close your eyes and kiss the woman, so you can lead a normal straight life" - an advice given by psychologists to #gay men in #armenia

@unzippedblog: @Lara_Aha are reps from Ombudsman office, police, ministries, government officials, media present? What about turnout in general?

@unzippedblog some media present, representative from SOROS, British Council, i think OSCE

@unzippedblog and british embassy

@unzippedblog some 30-35 people

very few #lgbt people report to the police when in situation of harassment or assault in #armenia fearing more discrimination

@unzippedblog: @Lara_Aha but no government officials?

@unzippedblog nope!

@unzippedblog apparently they sent invitation to government officials, they said they will come but didn't.

@unzippedblog the representative from the ombudsman office came, registered and left very early, at the beginning.

@unzippedblog: @Lara_Aha that's disappointing :( And what was Ombudsman rep excuse for leaving so early?Will we hear again 'we are not aware of problems'?!

@unzippedblog: @Lara_Aha thanks a lot for all your updates, Lara jan.

*picture - via M.K.'s FB page

Gay scene in Turkish TV series... with a twist

Thanks to @ljmaximus, this video of a gay scene in Turkish TV series, broadcast on pro-government TV channel.

Gay scene in a Turkish TV series - interesting thing - it was broadcast in a channel with pro-AKP stance

I have to say, I expected to see at least kiss but disappointingly there was no ‘action’ there :) But I guess even such an innocent scene is something. In fact, it already provoked accusations of “indecency” from certain circles in Turkey.

It is a scene from Turkish TV series “Day of Sword” which tells the story of “one small guy's war against a giant evil corporation”. The youngest son of the head of corporation is gay and, as per director of the TV series, they do not propagate "indecency" but show thoroughly the character of the evil. I could sense that the 'salt' would be in presentation of the character. In this case, 'gay as part of the evil package' :)

Reportedly, it is the first time such scene was shown on Turkish TV.

Two gay men break the Guinness world record for longest kiss to raise awareness for LGBT rights

WOW!!!! They did it!!!!! Well done, guys!!!

KISS OF THE DAY

Two gay men tried breaking the Guinness world record for longest kiss. And they have just succeeded locking lips for more than 33 hours!!!

The current record stands at 32 hours and seven minutes, set on Valentine's Day of 2009 by Nikola Matovic and Kristina Reinhart of Germany. (Advocate)

The whole process was being broadcast live online. I was following them regularly, and it was an amazing experience. They are students at The College of New Jersey. Matty Daley and Bobby Canciello (FB page; website).

The record has never before been held by a homosexual coupling. Matty and Bobby plan to be the first pair of men to change that.

As Advocate reports, they are friends, not boyfriends. They each have boyfriends. They did it to raise awareness for gay rights and equality: “Our Lips Are Sealed” campaign in support of LGBT rights.

Big respect, guys!!!

*picture - via Advocate

IWPR: 24 September 2010 - Round Table Discussion - LGBT community problems in Armenia

I'd like to commend IWPR for this initiative and look forward to 24 September. (For Armenian version of press release - see comments section below.)

***

Institute for War and Peace Reporting (IWPR) Armenia Branch is inviting you to participate in a round table discussion on Armenia’s LGBT community (lesbians, gays, bisexuals, transgenders) problems and possible ways of their solution which will take place at 14:00, on 24 September, 2010.

Since no official surveys are conducted regarding LGBT community in Armenia with different structures claiming the community doesn’t experience problems at all, this round table discussion is aimed to raise some problems facing LGBT community.

Armenia’s LGBT community constantly faces discrimination in employment, legal and social fields. To show employment problems community currently deals with IWPR’s Caucasus Reporting Service published an article “Armenian Gays Face Intolerance, Discrimination in July, 2010 (http://iwpr.net/report-news/armenian-gays-face-intolerance-discrimination).

[Unzipped: Gay Armenia - for my reflections on IWPR article, see IWPR on employment discrimination because of sexual orientation in Armenia]

LGBT community often faces intolerance in Armenian society. Thus, US embassy emphasizes in its Human Rights 2009 report that “general societal attitudes towards homosexuality remained highly unfavorable”: “Society continued largely to view homosexuality as an affliction. Societal discrimination based on sexual orientation continued to be a problem with respect to employment, family relations, and access to education and health care for sexual minorities.”

During the round table Mamikon Hovsepyan, head of Public Information and Need of Knowledge (PINK) NGO, will present a report, called “We and Our Rights”, published as a result of qualitative research and legal analysis conducted by his organization in 2010.

Lusine Vayachyan will also present her thought on issues related to sex reassignment surgery (SRS), legal and other obstacles that make impossible to perform transsexual surgery in Armenia.

Representatives of Armenia’s Ombudsman office, police, ministries of justice and labor and social affairs, government officials, as well as representatives of local and international human rights organizations, media and LGBT community are invited to take part in the round table discussion.

Discussion will take place at IWPR’s Armenia Branch office, 39 Yeznik Koghbatsi St, Yerevan, Armenia.

This round table discussion is organized within Building Bridges/Building Capacity in the South Caucasus project supported by funding from the UK Foreign and Commonwealth Office and the Norwegian Ministry of Foreign Affairs.

The Institute for War and Peace Reporting (IWPR) helps people living in the most challenging environments have the information and capacity they need to drive positive changes in their lives – holding government to account, demanding constructive solutions, strengthening civil society and securing human rights.

For additional information please apply to Sara Khojoyan or Zara Ghazaryan

Institute for War and Peace Reporting Armenia Branch
39 Yeznik Koghbatsi, 0010, Yerevan, Armenia
Tel/fax: +37410 53 92 04
Email: sarakhojoyan@gmail.com; zaraiwpr@gmail.com
Web site: www.iwpr.net

'Pope Art', Soho, London

*Read also: Pope's visit to the UK: Sinéad O'Connor and "Protest the Pope"

LGBT Armenians marked 'Happy Colours Festival' flashmob in Yerevan

The latest flashmob by Flashmob Division in Yerevan was billed a Happy Colours Festival. The aim was to express happiness with colours. “Let’s paint the day with positive emotions”. As per the video below, the event was very colourful, indeed.

Well done to few activists who added LGBT colours to the flashmob.



The event took place on Monday 13 September, Northern avenue, downtown Yerevan.

"Sexual Synthesis": First gay-themed theatre play in Tbilisi, Georgia

Just came across this report by Russia Today. I wish I could find video excerpts from the performance too. If you are aware of any video material re this theatre play, please, let me know.
***

*via Russia Today

Gays taking center stage in Georgia

(published 12 January, 2010; edited 11 June, 2010)

The first-ever performance centering on homosexual relationships has been staged in the Georgian capital, Tbilisi, despite negative reaction from the authorities.

According to the Georgia Online website, the main character of the controversial performance entitled “Sexual Synthesis” is a famous Georgian actor who is gay.

The performance was brought together by local stage director Shota Pirtskhaishvili who was quoted as saying a number of theatres across the country refused to host the production.

In the end, the premiere of the performance on the unorthodox topic – which is reluctantly and rarely discussed in Georgia – took place at the tiny “Art Face” theater, which measures ten meters.

“And even in this case there were several attempts to foil the premiere of the performance. A group of people tore off a banner and several playbills in front of the theater. This only proves again the intolerance to liberal discussion of such topics,” Pirtskhaishvili told Georgia Online.

Meanwhile, Georgia is the motherland of the “Most Handsome Gay Man of Europe” David Baramia.

The Georgian refugee won the coveted title at a beauty pageant in Oslo last summer after which the Gay-Caucuses website proclaimed him “Georgian of the year.” [Unzipped: Gay Armenia - see here too]

Russia Today highlights discrimination of transgender Georgian in its LGBT report

Russia Today (RT) reports on discrimination of LGBT people in Georgia, citing widespread homophobia in a society, fuelled by church's bigotry. RT details the case of transgender Nika who got fired from the police force "... for being a woman. Nika is transgender and says he is not accepted for wanting to live in a man’s body."

Azeri Ramin Ismailov will represent Russia in Mr Gay Europe 2010

Ramin Ismailov, 20 yrs old, is a psychology student from Moscow and will be representing Russia in Mr. Gay Europe 2010 to be held in Geneva 19-24 October 2010. He is (almost certainly) ethnic Azerbaijani. I say “almost”, as his name/surname is common and popular in Azerbaijan, however, I was unable to find a confirmation of his ethnicity on the net. There is slight possibility that he could be from one of the northern Caucasian republics in Russia too.

An Azeri friend of mine said “yes” in response to my question re Ramin’s ethnicity: “true, looks like an Azeri - I would even say, definitely yes. The name Ramin Ismayilov or Ismailov is definitely Azeri - but can also be Daghestani or other North Caucasian.”

Ramin likes “singing, playing piano, dancing, meeting friends, and swimming in the rivers and lakes of Switzerland”. Reportedly, he won a modeling contest and appeared in popular Russian gay magazine “Kvir”. Says Ramin: "I want to win Mr. Gay Europe for the gay men in Russia".

Funnily enough, last year Russia was represented by David Baramija of Georgian origin.

Now if Armenian gay man represents Russia next year, that will be a hilarious development :)

Neither Armenia nor Georgia participated in the Mr Gay Europe. Initial intentions and announcement on possible Armenia participation from 2008 were scrapped due to lack of sponsorship. In 2007, Azerbaijan was represented by Sadikh Ragimov, 19 yrs old, from Baku.

*pictures - via Mr Gay Europe; photo of Ramin Ismailov - by Slava Galkin.

Marasmus à la Igor Muradyan on Lragir.am re “Homosexuality and Azerbaijan”

It may take you quite a while to find someone in Armenia who takes ‘political analyst’ Igor Muradyan seriously. He is known for his devotion to conspiracy theories, ridiculous ‘commentaries’ and demagogue propaganda.

I did not know he has such a ‘deep knowledge’ in the subject of “homosexuality and Azerbaijan”. In this ‘commentary’ published by Lragir.am (RU, AM), he writes about usual conspiracy theories of gays manipulating and governing political processes, briefly mentioning other countries, including Russia. Interestingly, he does not mention Armenia. Then he provides with the names and some ‘saucy’ details of what he calls “blue bath” orgy rituals in Azerbaijan (“blue” is a reference to homosexuals in ex-Soviet countries). I wonder where his ‘insider’ knowledge of gay life in Azerbaijan comes from? May be he participated in one of those "blue baths" rituals as an undercover agent?

Even writing about this makes me laugh.

He also ‘exposes’ the ‘enemy’ tactics of using homosexuality as a weapon to ‘recruit’ people in the EU, Russia and Georgia so that they will come up with the anti-Armenian stance and speeches... Paranoid imagination by Igor Muradyan, you know, as usual.

And if you have even slightest doubts re how trustworthy any factual info by Igor Muradyan is, read the last para where he states that the homosexual sex is a criminal offense in Azerbaijan and that ‘powerful forces’ in the country now lobbying to scrap it:

Уголовный кодекс Азербайджана основан на советском УК, правда, в него были внесены существенные изменения. Так, например, в стране нет смертной казни. Но мужеложство наказуемо. Ст. 113 предусматривает за добровольный сексуальный акт до 3-х лет лишения свободы. В той же статье предусмотрено до 5 лет за насильственный акт. Ходят слухи, что  будут проведены реформы по смягчению жизни сексуальных меньшинств. По слухам, весьма могущественные силы в Азербайджане лоббируют внесение изменений в законодательство и полностью признать данные предпочтения правомерными.

In reality: gay sex is not a criminal offense in Azerbaijan, as well as in all South Caucasus countries, as well as in all countries that are members of the Council of Europe. It has been decriminalised for almost a decade now.

I can’t believe Lragir.am pays Igor Muradyan to write such nonsense. What is also disappointing is that in Armenian version of this ‘commentary’ they use unacceptable Armenian terms to refer to homosexuality and gay people with the “-mol” ending. Usual Muradyan, disappointing Lragir.

*Thanks to reader of my blog H.A. for the link.

Canadian police chief of Armenian origin Matt Torigian - champion of diversity

FYI: police in Armenia

*via The Record

WATERLOO REGION — Matt Torigian can easily recall his early days on the Waterloo Regional Police Service.

*picture - Waterloo Regional Police Chief Matt Torigian, right, congratulates Ian Ford during a badge ceremony held at the A.R. Kaufman Family Y. (Philip Walker/Record staff)

It was 1985 and the then police constable was working his second shift with the police service.

A supervisor approached and, knowing that Torigian is of Armenian descent, said: “Your father must be in the jewelry or carpet business.”

The comment wasn’t mean-spirited, and Torigian says he wasn’t offended.

“I was just pleased and proud that he knew about Armenia,” said Torigian, who now heads the service as chief of police.

“I was never, ever treated any differently.”

Torigian recalled that conversation recently during an interview on diversity within the police service. The service’s top cop says it’s his “passion” to see that officers who police our region are representative of everyone. [...]

For years, the Waterloo Regional Police Service has been stepping up its recruitment effort to encourage everyone — regardless of their colour, sexuality, age and experience — to apply. The service formed its own internal diversity committee.

Still, Torigian admits, more work needs to be done.

“We’re not there yet. We don’t ever stop striving to get there. What would really be important is to be in a place where our recruiters are seeing diversity coming through the door.”

There are currently 730 sworn officers on staff — 586 men and 144 women. No study has been done that breaks down ethnic backgrounds within the service.

Most recently, officers received praise from the lesbian, gay, bisexual, and transgender community after setting up a booth at the Tri-Pride Festival in Victoria Park and at Toronto’s Pride weekend.

Two openly gay officers shared their experiences with festival goers.

In 2004, Torigian sat on a provincial diversity committee and remembers members of the gay community saying they had to “degay” their home if they were the victim of a break-in. They were fearful the police wouldn’t properly investigate the crime if they knew they were gay, Torigian said.

“This is the mindset that existed and probably still does to some extent,” the police chief said.

“The last thing we want is for someone who would love to be a cop but feels they are not the right fit because they are gay. That absolutely cannot happen.”

Deb Gollnick, co-chair of Tri-Pride, said she is encouraged by the police initiative to attract members of the lesbian, gay, bisexual, and transgender community.

“I think a lot of organizations in the community are starting to get us on their radar,” she said. “It’s par for the course that a big organization like the Waterloo Regional Police Service is doing that.”

Gollnick said officers even came to one of her board meetings to express interest. [...]

In the past, recruitment officers have also attended gatherings for the Association of Black Law Enforcers (A.B.L.E.), the Caribbean Canadian Association of Waterloo Region, the Kitchener-Waterloo Multicultural Festival and the local Turkish festival. [...]

“We want to have officers who reflect the diversity of the city,” said Toronto Police Const. Tom Decker, the service’s lesbian, gay, bisexual and transgender liaison officer.

“It helps us understand the concerns the community is facing. And it helps the community relate to the police a little better. Some communities are still afraid of interacting with police and having these liaison officers really helps dispel these fears.”

'Bon appetit': art, toilet...

Truly, you may find art, at times a bizarre one, in very surprising places. For example, in a toilet at this posh restaurant in London (Bluebird, King’s Road, Chelsea).

Dutch airline KLM to attract more UK-based gay customers with the launch of online game

I tried it. It’s kind of fun, pretty easy to answer. My score was 10 out of 10 questions :) And apparently, you may be in a chance to win flights into one of KLM’s gay destinations. Competition ends 26 September.

Try it here: http://www.theklmgaygetaway.co.uk

In a press release I received, KLM says : “KLM Royal Dutch Airlines has launched its first ever gay online game in the UK.   The airline, which is a staunch supporter of the gay community in the Netherlands, has previously worked with the LGBT community in London but this is the first time the airline has targeted a UK-wide audience.

The game, entitled “The KLM Gay Getaway!”, which can be accessed at www.theklmgaygetaway.co.uk, focuses on the gay capitals of the world. Players get a whistle stop tour of the top KLM gay destinations as they answer a series of multiple choice questions about each city.  The view-master mechanic flicks up images of various cities with the questions overlaid on top of the images.  At the end of ten questions players can register their details in order to be put into a prize draw to win flights to a gay KLM destination of their choice."

IWPR on employment discrimination because of sexual orientation in Armenia

One of the latest reports by the Institute for War & Peace Reporting (IWPR) has a more specific focus on important problem - employment discrimination because of sexual orientation in Armenia. The author of the report describes experiences of few gay men, and how employment discrimination makes some gay men to engage in sex work - Armenian Gays Face Intolerance, Discrimination. Job-seekers routinely rejected because of sexual orientation.

Nineteen-year-old Argam Babayan’s dyed blond locks, carefully manicured fingernails, plucked eyebrows and eyeshadow set him apart from most young men his age in Armenia.

Fearing he would face discrimination as a homosexual in this conservative society, Argam used to explain away his unusual appearance by saying he was a follower of the “emo” trend in music and fashion.

Like all young men in Armenia, Argam was due for conscription into the army when he turned 18. But when he told the medical examiner at the draft office he was gay, he was rejected for service.

Since coming out, Argam has been unable to find permanent work, and has turned to prostitution as a way of earning a living. [...]

There are, however, few mistakes in the report I’d rather not see:

- “The main meeting point for members of Armenia’s LGBT community is Mankakan Park near Yerevan City Hall.” Wrong. This is not a “meeting place” for LGBT community. It’s a place for cruising and sex workers.

- A less important mistake but still... “Precise figures for Armenia are not available, but applying United Nations data showing that the lesbian, gay, bisexual and transsexual, LGBT, community makes up between four and seven per cent of most countries’ populations, the number for Armenia would be 12,000 or 13,000.” Even if they consider conservative estimates of 4-7%, it’s not 12-13 000. One zero is missing.

What is important in this article is that it exposes one more time the attitude of human rights Ombudsman’s office: ‘no complain, no problem’.

The office of Armenia’s human rights Ombudsman seemed unaware that the LGBT community faces discrimination, saying no one had made a formal complaint in this regard. They made similar statements in past too.

“We get non-specific complaints such as that they’re hated or ignored, but nothing concrete,” said Grigori Grigoryants, spokesman for the ombudsman’s office. “Intolerance of gays does exist in Armenia because of the religious views here, but either nothing explicitly illegal is done to them, or else they haven’t come to us with specific complaints.”

However, I can confirm that there were formal complaints made too, which apparently got ‘conveniently’ ignored by the Obudsman’s office. But I would agree that most of such cases remain unreported. This is mainly due to lack of trust in institutions that are supposed to deal with such cases; and fear of being outed among family/friends.

In a follow-up piece - Story Behind the Story, journalist Sara Khojoyan provides an interesting insight on making this report. She describes challenges faced in getting in touch with gay Armenians, making them open up to her, and how this experience helped her to overcome her own prejudices.

When I was commissioned to write an article about Armenia’s gay community, I did not anticipate the problems I would face finding people to talk to. It took me a month to arrange the meetings I needed, each of them laboriously set up via a mutual friend.

[...] I had never met a gay man before, so I was as nervous about the meeting as he was.

[...] But it all turned out well – he was open and helpful, which helped me overcome many of the prejudices I felt.

[...] Each time I wanted to meet someone, a mutual friend would call them, tell them I was trustworthy, get their permission to give me their number, and then give it to me. It was a laborious process that shows the suspicions they feel about outsiders in a city where the police take no notice of their problems. [...]

What pleased me most about working on this story was that not only did I overcome my own prejudices and make new friends in the gay community, but I also learned a whole new system for making the contacts needed to meet them.

New film: 'A Gay Portrait of James Dean'

I am a big fan of James Dean, and Rebel Without a Cause is among my all-time favourite films. Can’t wait to see this new film by director Matthew Mishory - Joshua Tree, 1951: A Portrait of James Dean. Trailer and stills look promising with indications to show aspects of Dean’s life as a gay man.



As per film’s Facebook page, it will be released in 2011. No specific date is mentioned as of today, but there are some indications that it may be premiered in fall 2010.

Stills below, via film’s Facebook page.