Yerevan Diaries: "Mrutt utem" :)

Oh, how did I miss this. Walking the streets of Yerevan and overhearing one Armenian macho guy telling another: "Mrutt utem". Sweet! And very masculine, indeed. Macho society in action :)

Yerevan Diaries: Pink taxi

This taxi service is for women only (no single man can be served; only if accompanied by woman).

*I devote this post to Blansh

Yerevan Diaries: white is the new black (brief observations re current fashion trends)

We all know that the abundance of black colour, especially among Armenian men, is something pretty much routine in Yerevan, not worthy of blogging.

This summer, however, I can see some changes. Instead of black trousers, it's white that dominates the colours. I wanted to say I am happy with what I am seeing - and, relatively speaking, I am - but it's way too much. From one extreme to another :)

Good thing is that I see more youth wearing trainers with some cool T-shirts. Another positive thing is that I see less (much less!!) people wearing socks with sandals now.

Still, Yerevan women catching up with the fashion trends much better and quicker. And in their majority, dress code of Armenian men is still pretty conservative, even among Armenian gay men.

Have to admit, though, some of them still manage looking hot, regardless of style or fashion. Just being themselves. You know, their curious self ;)

Cosmopolitan Armenia: "My sister is lesbian" (real story)

I may not agree with one or two points, but what I like most in this story is honesty. It's not that common to read gay-themed real-life stories in Armenian media without them resorting to sensationalism and scandals.

Selected extracts below. For story in full (AM) - see Cosmo AM

***
Իրական պատմություն. «Իմ քույրը լեսբուհի է»

Այն ժամանակ ես ուսանող էի։ Ուսանողական բուռն կյանքը, նոր ծանոթություններն ու ամենատարբեր մարդկանց հետ շփումներն ինձ անչափ դուր էին գալիս։

Դասերից հետո միշտ մնում էինք լսարանում և մինչև ուշ երեկո զրուցում ամենատարբեր թեմաների շուրջ. արվեստի բուհերում այդ հնարավորությունը կա։ Խոսում էինք արվեստից, մարդկային հարաբերություններից... ավանդական երիտասարդական թեմաներ։ [...]

Չեմ հիշում, թե ինչպես, բայց մենք սկսեցինք խոսել գեյերի մասին։ Կարծիքները, ինչպես հաճախ է լինում, հակասական էին։ Ես սկսեցի կատաղի վիճաբանություն սկսեցի կուրսեցիներիցս մեկի ընկերոջ հետ, ով ասում էր, որ գեյերը մարդ չեն, նրանց բոլորին պետք է հավաքել մեկ վայրում, վրաները բենզին լցնել ու վառել, իսկ լեսբիների հետ կարելի է սեքս ունենալ, ավելի ճիշտ՝ սկզբում պետք է նայել, թե ինչպես են նրանք սեքսով զբաղվում, իսկ հետո միանալ զվարճանքին....

Այդ արտահայտություններից հետո ինձ հազիվ էին պահում, որ ես նրա աչքերը չհանեի։ Իսկ հետո արդեն նրան էին պահում, երբ ես ասացի, թե ապացուցված փաստ է, որ հոմոֆոբները հիմնականում թաքնված գեյեր են... Խոսակցությունն անցնում էր բարձր տոնով, և ես, կարելի է ասել, արդեն խեղճացրել էի այդ երիտասարդին, ու թվում էր, թե նա շուտով նույնիսկ կհավատա իմ վարկածին...

Ես դուրս եկա լսարանից ու քայլում էի դեպի «հանգստի սենյակ»։ Անունս լսելով՝ շրջվեցի ու տեսա իմ համակուրսեցիներից մեկին։ Նրան հեշտ էր չնկատելը. մեր կուրսի «մոխրագույն մուկիկն» էր։ Ես մի քանի անգամ փորձել էի նրա հետ խոսել, շփման եզրեր գտնել, բայց նա շատ մեկուսացած էր, չնայած խելացի ու յուրահատուկ անձնավորություն էր։ Նա հասավ ինձ ու դողացող ձայնով ասաց, որ հետս խոսելու բան ունի։ Ես նայում էի նրան, բայց նա չէր կարողանում խոսել։ Մի փոքր լռելուց հետո ասաց.
-Դու իսկապե՞ս այդպես ես մտածում։

Առաջին վայրկյանին չհասկացա, թե ինչ նկատի ունի, բայց մի քիչ ուղեղս լարելուց հետո պարզ դարձավ։ Այո՛, ես իսկապես այդպես էի մտածում... ես կարծում եմ, որ պետք չէ «մտնել» ուրիշների անկողինը։ Ես ունեմ շատ ընկերներ և պարզապես գեյ ծանոթներ և ոչ մի հանցանք չեմ տեսնում միասեռական հարաբերությունների մեջ։ Ես տեսել եմ՝ ինչպես են իրար վերաբերվում զույգերը։ Իսկական գեյ-ընտանիքների եմ ծանոթ։

Ու երբ կուրսեցիս ասաց, որ ինձ «բան» ունի ասելու, ես մի պահ քարացա, քանի որ պարզ էր, որ շարունակվելու էր գեյերի թեման, սակայն հետո հիշեցի այն դեպքը, երբ ինձ մի աղջիկ ընկերության առաջարկություն էր արել։ Նրա լռությունն ինձ ավելի էր համոզում, որ նա ճիշտ խոսքեր է փնտրում իր սերն արտահայտելու համար։
Վերջապես խոսեց.

-Ես քեզ պիտի ասեմ մի բան, ինչի մասին երբեք ու ոչ ոքի չեմ ասել։
Արդեն վեց տարի է, որ ինձ հանգիստ չի տալիս իրականությունը։ Ես
նույնիսկ ինքնասպանության փորձեր եմ արել, քանի որ իրականությունն
անարդար է ու սխալ։

Նա նորից սկսեց արտասվել ու չէր կարողանում խոսել, իսկ ես արդեն հետաքրքրությունից այրվում էի։

-Բայց խոստացիր, որ ոչ ոք չի իմանա այն, ինչ ես քեզ պիտի ասեմ։
-Ազնիվ խոսք... (ազնիվ խոսքս երդման հավասար է)։
-Քույրս լեսբուհի է։

Կարծես մի ծանր քար ընկավ սրտիցս. ինչեր ասես, որ չէի հասցրել անցկացնել մտքովս։ Խոսում էր ագահորեն. վեց տարի լռել ու իր մեջ այդքան հոգեկան բեռ էր կուտակել։

Նրա քույրն այժմ ապրում է Փարիզում։ Երբ մեկնում էր Հայաստանից, խենթի պես սիրահարված էր մի երիտասարդի... անհույս։ Կուրսեցիս` Աննան, նույնիսկ պատմում էր, թե ինչպես էր գիշերներն արթնանում քրոջ հեկեկոցներից։ Հետո, երբ 21 տարեկան էր, երեք ամսով գնաց Փարիզ` բարեկամներից մեկին հյուր ու... չվերադարձավ...[...]

Սերը սեռ չի հարցնում

- Դերասանի վարպետությունն ինձ միշտ էլ լավ է տրվել... Ես սկսեցի ձևացնել, թե համակերպվել եմ այդ մտքի հետ։ Քույրս հանդարտվեց. նույնիսկ սկսեց ինձ պատմել իրենց առօրյայի, վեճերի մասին: Ես վերջապես կարողացա պատկերացնել, թե ինչով ու ինչպես է ապրում քույրս։

Ժամանակի ընթացքում սկսեցի հասկանալ, որ այնքան էլ վատ չեմ վերաբերվում նրա ընկերուհուն։ Մենք նույնիսկ շատ ընդհանրություններ ունենք (օրինակ՝ երկուսս էլ սիրում ենք վառվող լուցկու հոտը)։ Ու ես իսկապես համակերպվեցի այդ մտքի հետ։ Սակայն, միևնույն է, դա իմ ամենամեծ բարդույթն է, ու ես կարծում եմ, որ եթե մարդիկ իմանան իմ քրոջ մասին, ինձ կծաղրեն ու չեն ուզի որևէ շփում ունենալ ինձ հետ... Այսքանը... Վե՛րջ։

Այս բառերն արտաբերելուց հետո նա նայում էր ինձ, իսկ ես փորձում էի մարսել այն տեղեկությունը, որ վերջին տասնհինգ րոպեի ընթացքում լուռ լսել էի...

... Դասերից հետո խոսակցությունները շարունակվում էին, իսկ ես ու կուրսեցիս այն «արցունքոտ» օրվանից հետո անբաժան էինք դարձել։ Ամենուր միասին էինք։ Մենք միասին երկար երեկոներ ու նույնիսկ անքուն գիշերներ ենք անցկացրել, երկար զրույցներ ունեցել, ու վերջիվերջո նա հասել է նրան, որ իսկապես հարգանքով է մոտենում իր քրոջ ընտրությանն ու իսկապես ուրախ է, որ իր քույրը սիրում է և սիրված է։ Եվ ամենակարևորը` դրա համար պետք չէ բարդույթավորվել:

Բավական ժամանակ է անցել։ «Մուկիկս» ինքնավստահ, գեղեցիկ երիտասարդ կին է։ Նա ընկեր ունի, որը նրան սիրում է գժի պես ու ծանոթ է նրա քրոջ հետ։ Նրանք շատ լավ հարաբերությունների մեջ են։ Աննան նույնիսկ իր քրոջ ընկերուհու հետ է ծանոթացել, ում կատակով ասում է «փեսա». նա ոչ միայն համակերպվել է, այլև ընդունել է քրոջ որոշումը։

Գուցե միասեռականությունը հիվանդություն է, գուցե՝ ընտրություն։ Ու եթե այդպես է, ամեն մարդ ունի ընտրության իրավունք։

Mamikon Hovsepyan: 'There are still many taboos and stereotypes re sexuality and LGBT issues in Armenia'

Below are extracts from the interview with the head of PINK Armenia originally posted on The Neutral Zone

***
People in Armenia still live with taboos and stereotypes and in many cases they mix tradition, religion, customs, habits and reality. In the past LGBT people were hiding because of intolerance, hate and ignorance, and the society thinks that we didn’t have gays at all and that this is something modern and European. In general, today people call whatever they don’t like ‘a European value’, for example gender equality, women’s role in the government and so on, but let me bring an example. What was Europe doing when at the beginning of the 20th century Armenia had women in the parliament and women diplomats? So human rights protection is a universal value and it belongs to Armenia as well. [...]

Homophobic media

Our research on LGBT rights and violations in 2010 says that discrimination mainly starts in families and goes wider to schools, workplace, healthcare services, actually everywhere. The media usually promotes hate toward the LGBT community and we don’t have any laws to stop hate speech. Nowadays it is possible to find a few tolerant electronic media or newspapers, but the majority is homophobe, especially TV.

For example “Iravunk” daily often promotes hate crime and they present it as freedom of speech but actually freedom of speech and human rights violation are two different things and in civil and developed counties hate promoters are punished by law. On TV they use the theme of homosexuality for jokes, teasing it as an abnormal and immoral behavior. During the last 5-10 years LGBT people became more or less visible and LGBT issues are on the top of the discussion list. Whether the reaction of the society is positive or negative, the visibility of LGBT issues brings small changes. [...]

Discrimination and hate crime

Homosexuality was decriminalized in 2003 but we don’t have any laws to protect LGBT people, to prevent violence, discrimination or hate speech. There aren’t any anti-discrimination laws in Armenia. [...]

There are many cases of violence against the LGBT community, but mainly they are not registered as violence against LGBT or those cases are not registered at all. Cases of violence can be found everywhere, but for the most part they take place in schools, healthcare sector, police stations and army.

The latest positive development - cooperation with the human rights Ombudsman's office

The latest positive development was the Ombudsman’s cooperation with PINK, when we signed the Memorandum of Understanding and he announced that he and his team are ready to protect the rights of all people in Armenia and cooperate with human rights organizations. Another positive development is the existence of tolerant journalists and a few newspapers that cover LGBT issues.

The existence of networks and coalitions that support human rights brings positive changes into the society. One drop in the lake is not a big deal but later those drops will make a river and it will run to the lake.

Role of the Armenian church

The Armenian Church, as they say, should be tolerant, spread peace and respect, but they are one of the main institutions that spread hate and intolerance against LGBT people. The topics they touch or present always come back to homosexuality and start to blame. In a recent case we had in Armenia, when the representatives of religious minorities and the Armenian Church had a conflict, during the press conference the priest talked about that conflict and religious minorities for a couple of minutes and then the whole press conference was related to homosexuality. On the other hand, it was the journalists who provoked the priest asking irrelevant questions, but the priest replied to their questions with pleasure blaming gays.

Lack of knowledge, cliches

In Armenia, people still don’t know all the terms regarding LGBT issues. Many Armenians even think that gays are those who wear dresses, have make-up and behave like girls. As I mentioned, the lack of knowledge and information doesn’t let them to recognize the difference between gay/lesbian, bisexual and transgender people.

Yerevan Diaries: Blogging from inside the toilet - "You are beautiful"

Absolutely loved the idea of 'no mirror' in the toilet. Instead, this statement: "You are beautiful".

Blogging from inside the possibly coolest toilet in Yerevan ;)

*Toilet, DIY bar, Yerevan

Relevant reading: Yerevan Diaries: DIY bar - I recommend!

Yerevan Diaries: DIY bar - I recommend!

Warm. Friendly. Cool. You feel at home there.

Gay-friendly. With regular movie nights and occasional live music performances.

DIY bar in Yerevan. Parpetsi 14.

I highly recommend it.

Relevant reading: Yerevan Diaries: Blogging from inside the toilet - "You are beautiful"

'Gay Pirates' Cosmo Jarvis - cute British music talent with Armenian roots

I had no idea that Cosmo Jarvis has Armenian roots, from mother's side.

Cosmo Jarvis - Harrison Cosmo Krikoryan Jarvis - the author of Gay Pirates song (music video - below). He is quite cute too.

*picture - by Elina Kansikas (via The Guardian)

The Guardian

[...] Harrison Cosmo Krikoryan Jarvis – raised in Totnes, Devon, with an Armenian-American mother and English father – has already written more than 300 songs and is close to finishing his first feature film. He tackles weighty topics in a conversational style, treating the listener like a trusted friend. His music switches between acoustic ballads, rambunctious punk-folk, MOR rock and agitatedly introspective, scabrous rap, sometimes within a single song. These are all reasons why he should be accorded the status of national treasure, but they also explain why he has yet to become a household name. [...]

The first disc was mainly a collection of love songs, albeit with a singular, reliably dark humour, but the second was a concept album about a teenager struggling through his parents' protracted, bruising separation. It served as his autobiography.

"There was always problems at home – always," he says. "It was more than a divorce. It went on for ages. Still going on, 10 years later. I guess they actually split when I was nine years old. Mum took me and my brother, fucked off, left the country. She would say things about dad, he would say things about her, and you don't know what's true. And you get to the point where you don't hate them, but you just no longer see them as parents. I did, anyway." [...]

Gay Pirates – a folksy stomp designed to tackle homophobia by getting beered-up lads to sing along before they realise what it's about – was released in January. Stephen Fry tweeted his approval, and Jarvis's self-directed video became a YouTube hit.



"I needed something that was closed off from everything else so that the story could take place," he says, explaining why a heterosexual man used to mining his own life for material would choose to write a gay love story set on an 18th-century pirate ship. "I needed something where everyone else could be against them – where it was more than a gay person in a homophobic society, where the whole thing was amplified. By setting it in the days of pirates, and using the mandolin, which is the sort of instrument you could've taken to sea with you, I thought that might give it a kind of folklore thing, and that would add to the idea of it being firmly embedded in human history."

But Radio 1 refused to play it. "The reason they gave was because I said 'gang rape'," Jarvis tuts. "We could've given them an edited version." Momentum was lost and the record failed to chart. It's still bothering him. [...]

He seems incapable of making things easy for himself. Another single, Sure As Hell Not Jesus, arrived accompanied by a video that attempted to humorously examine child abuse and hypocrisy in the Catholic church. [...]

His parents have reconciled themselves to his songs, though his mum thinks he should stop rapping – perhaps not coincidentally, she seems to get the worst of the lyrics when he does, as in Sonofabitch's Problems, or the unflinching Mummy's Been Drinking ("I know you had your fair share of abuse/ But that's in the past so you got no excuse"). "She just goes: 'You're not from the hood!'" he says. "But sometimes it's just a much better way of explaining something really articulately. Mummy's Been Drinking did fuck her off a lot, though."

And this seems to be where we came in, and where Jarvis is perhaps most different and potentially important: he is willing to risk ridicule, incomprehension or hostility as he tries to communicate. It can be liberating. [...]
***

...And here is how Tert.am reported re above (AM)

Գեյերի արգելված սիրո մասին երգող ամենահայտնի բրիտանացին հայ է (տեսանյութ)

21–ամյա բրիտանացի երգիչ, 300–ից ավելի երգերի հեղինակ, դերասան, ռեժիսոր, պրոդյուսեր և սցենարիստ Հարիսոն Քոսմո Գրիգորյան Ջարվիսը (Գրիգորյանը նրա մոր ազգանունն է։ Իսկ նրա հայրն անգլիացի է) հաստատուն քայլերով առաջ է գնում բրիտանական շոու բիզնեսում։ Ինչպես հաղորդում է բրիտանական Guardian պարբերականը, Ջարվիսը շուտով նաև ավարտին կհասցնի իր առաջին գեղարվեստական ֆիլմը։

Ջերվիսի ամենահայտնի ստեղծագործությունը, թերևս, նրա Gay Pirates երգն է (գեյ ծովահենները)։ Երգը երկու գեյ սիրեկանների մասին է, ինչպես նաև այն խտրականության մասին, որին ոչ ավանդական սեռական կողմնորոշում ունեցողները հանդիպում են բոլոր ժամանակներում։

[thanks to Christin for the link] 

Rainbow in Soho

Soho, London, 6 August 2011

'Think PINK'

I devote this picture to PINK Armenia :)

Selfridges, London

Must watch!! Kazaky in Armenian - "Pohvir ['Pokhvir'] (Change, I Know, You Can)"

This is so good. I left speechless. Kazaky in Armenian. Fab clip. Great message. A must.

"Pohvir" ['Pokhvir'] - (Change, I Know, You Can)"



Relevant post: Arthur Gasparyan (Archibaz): Armenian member of Kazaky - Ukrainian band that everyone talks about